Langzaamaan gaan we beginnen aan de terugtocht. We zakken zuiderlijker af naar Maasholm. De Deense vlag verwisselen we weer voor de Duitse vlag.
Donderdag 11-08-2022
De maan was prachtig vannacht. Het is bijna volle maan en de weerspiegeling in het water van de fjord is schitterend. 's Ochtends staan we rustig op en doen een paar boodschappen bij de supermarkt en vullen meteen de jerrycan benzine voor de generator bij. Daarna maken we de boot klaar voor vertrek en gaan het water op. Het is een windkrachtje 3 dus we kunnen in alle rust op het water ontbijten.
Zodra we de fjord uit zijn, gaan we zuidwaartse opkruisen. Het blijkt al snel dat het wat meer rakken gaan worden dan we van tevoren gedacht hadden, omdat de wind draait naar de verkeerde richting. Verder moeten we rekening houden met ondieptes en later op de dag ook met rotsen onder het wateroppervlak. Paul Michèl geeft Renata alle vertrouwen, hij probeert wat te vissen en ligt bij tijd en wijlen lekker in het zonnetje te genieten en te dutten, terwijl Renata navigeert en stuurt. De vuurtoren van Kalkgrund die midden in het water lijkt te staan, blijft lange tijd in de buurt door het opkruisen. Het is druk op het water en het is dus oppassen geblazen dat we niet op ramkoers liggen met andere zeilboten. Kortom, genoeg te doen, en verder ook genoeg te genieten, want het is heerlijk weer en de lucht is strakblauw. We hebben nog een hapje nasi staan, waar Paul Michèl in de kombuis weer een heerlijke lunch van op tafel tovert.
De rakken gaan steeds over de landsgrens heen, dan varen we weer in Denemarken en dan weer in Duitsland. Uiteraard zijn we niet zo gek om iedere keer de landsvlag te verwisselen. Hier wachten we mee tot we volledig op Duits grondgebied zijn en het Deens vaarwater helaas weer achter ons hebben gelaten. Zodra we dichter in de buurt komen van Maasholm wat aan het fjord van Schleimunde ligt, liggen er volgens de waterkaart rotsen in het water. Om geen onnodig risico te lopen, omzeilen wij deze, maar even verderop varen tientallen zeilboten die op de AIS gewoon over de rotsen heen lijken te varen. Eén keer aan de grond lopen op vakantie, is wat ons betreft voldoende, dus liever niet ook het risico om op een rots varen.
Als de boei om de fjord in te varen in zicht komt, is het inmiddels ook tijd voor het avondeten. We rollen het fok op en Paul Michèl tovert met een restje pastasaus weer een lekkere maaltijd op tafel. Daarbij komen we erachter dat de watertank leeg is, dus die moeten we straks eerst maar vullen. Voor nu hebben we dus pasta gekookt in mineraalwater, hoe luxe wil je het hebben.
Na het eten strijken we het grootzeil en gaan op de motor verder. Op de hoek van de fjord ligt een schattig haventje, met een vuurtorentje op de hoek en met een klein strandje. Dit is het haventje Schlei. Op deze tijd van de dag uiteraard helemaal vol, maar zeker de moeite van het onthouden waard. Wij varen tussen de betonning door naar de haven van Maasholm (480 ligplaatsen). Om ons heen ondieptes en land mooi verlicht in de avondzon.
We vinden met gemak een plekje in de haven. Hier pakken we eerst de slang om de watertank bij te vullen. Op het moment dat Renata de kraan wil opendraaien, ziet ze dat dit blijkbaar 'kein trinkwasser' is. Eh, lekker dan, wat is het dan wel? We ruimen de slang weer op, wat nu? Bij het havenkantoor blijkt dat drinkwater tegen betaling is te verkrijgen (100 liter voor een euro), maar waar je dat dan vandaan moet halen, is ons een raadsel. Misschien bij de benzinepomp die achter slot en grendel ligt. We doen nog wat navraag op de steiger, maar dat brengt niet veel, behalve dat het water mogelijk te lang stilstaat in de slangen, maar is dat anders dan in een willekeurige andere haven? We besluiten de slang nogmaals te pakken en eerste de boot schoon te spoelen, die inmiddels aardig stoffig is geworden en daarna toch de watertank bij te vullen. Zoveel kraanwater drinken we niet en het verhaal lijkt ons een beetje overtrokken, dus we nemen de gok.
Het volgende raadsel is het betalen van het havengeld. Bij de automaat kun je betalen voor een campingplaats en voor de douche, een boot behoort niet tot de opties. Bij het gesloten havenkantoor vinden we enveloppen waarin je contant het havengeld moet voldoen onder vermelding van ligplaats en bootnaam. Allemaal leuk en aardig, maar gepaste contanten hebben we niet, dus gaan we op zoek naar de plaatselijke geldautomaat om een bedrag te pinnen wat zo dicht mogelijk in de buurt komt.
Wonder boven wonder is die vlak om de hoek in het kleine vissersdorpje. Na operatie 'betaal je havengeld' gaan we douchen om daarna de douchepas weer in te leveren bij de automaat. Rozig na een dag op het water kruipen we op tijd in bed.
Afstand door het water: 45,1 NM; Duur: 8 uur en 13 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,4 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties