Verder het Kielerkanaal af richting Kiel. Eindelijk de Oostzee op!
Dinsdag 02-08-2022
Om kwart over zeven worden we bruut gewekt door een grastrimmer. Iets later hadden we niet erg gevonden. Maar goed, we hebben lekker geslapen . We doezelen nog wat en gaan dan ontbijten. Nu we voor de tweede keer zonder walstroom zijn voor een dag of twee, is wederom de koelkast uitgegaan. Er is een probleem met de betreffende accu. Normaal wordt deze geladen met walstroom of een zonnepaneel en niet door de motor. We gaan ervan uit dat het zonnepaneel te kort schiet. We besluiten na vertrek van dit idyllische plekje onder het varen daarom de generator aan te zetten om de betreffende accu op te laden. Zodra hij 100% is zetten we de generator weer uit en kijken hoe lang het duurt voor de spanning weer verminderd is. Dit is helaas al snel. Binnen het uur is de spanning nog maar 57%. Probleem is dus dat de accu op is. Dat betekent dat we zo snel mogelijk een nieuwe accu moeten gaan regelen, zodra we het kanaal verlaten hebben.
Terwijl Renata aan het roer staat, gaat Paul Michèl aan de gang met allerhande klusjes in de boot. Het Kielerkanaal is mooi, maar na een kilometer of veertig begint het toch wat veel van hetzelfde te worden, dus als er iets bijzonders te zien is, roept Renata Paul Michèl wel weer naar boven.
Op een gegeven moment gaan er drie rode lampen branden langs de route, het teken dat we als pleziervaart aan de kant moeten voor de beroepsvaart. Hiervoor hebben ze uitwijkhavens gemaakt met dukdalven aan de zijkant. We worden geacht hierachter af te wachten. We zien verschillende bootjes die in dit gebied blijven cirkelen, een aantal bootjes vaart gewoon verder. Toch maar beter wachten.
Het duurt een tijd, maar dan verschijnt er achter ons een gigantisch containerschip Containerships Nord van 170 m lang en 27 m breed. Is dit de reden dat we hier liggen te wachten...??? Even later verschijnt er voor ons om de hoek een ander gigantisch containerschip Delphis Gdansk van 178 m lang en 31 m breed. Die twee moeten hier blijkbaar passeren. Daar hoort ook een aangepaste snelheid bij, want de 4 knopen halen ze niet meer. Al met al hebben we bijna een uur liggen wachten. Achter het containerschip aan kunnen we weer verder varen.
Even later komen we op de route een bijzondere brug - de Rendsburger Hochbrücke - tegen waar treinen overheen rijden en waaronder met behulp van een soort hangend bakje auto's en personen naar de overkant van het kanaal worden gebracht. Een alternatieve veerpont dus!
Tegen drieën bereiken we het einde van het Kielerkanaal waarop we 100 km hebben gevaren. Voor de sluis is een aanlegsteiger met een kassa waar je tickets kunt kopen voor het gebruik van het kanaal. Hier meren we af en kopen een ticket, voor ons formaat boot kost dat € 18,00. Ondertussen nemen we via de marifoon ook contact op met de sluiswachter. We krijgen te horen dat we vanzelf opgeroepen zullen worden over de marifoon wanneer we de sluis in mogen varen. Uiteindelijk is dat ongeveer een kwartier later. Over deze sluis hebben we nog niets gelezen, dus we zijn benieuwd hoe deze eruit ziet en werkt. Het blijkt een soort kopie van de sluis bij Brunsbüttel te zijn met zijn drijvende steigers, deze keer met rubbermatten erop in plaats van roosters. De steigers zijn net zo laag, dus ook hier moet weer van de boot gesprongen worden. Het verval is niet zo groot, dus vrij snel openen de sluisdeuren zich weer.
We varen naar de eerste behoorlijke haven na het kanaal in de hoop dat we hier ook een nieuwe accu kunnen regelen. Met 20 minuten varen we de Kieler Stickenhörn haven in Friedrichsort in. Aan een langssteiger meren we af en gaan naar het havenkantoor. Deze is al gesloten, een betaalautomaat is er niet en om te kunnen douchen moet je een 'sleutel' en douchemunten halen bij het plaatselijke hotel 250 m verderop. De haven is functioneel, maar niet bepaald gezellig. Als je geen stroom en sanitair nodig hebt is de naastgelegen ankerplaats een betere optie. Het dorp zelf is ook een beetje troosteloos. De 'watersportwinkel' / werf aan het begin van haven ziet er ook niet erg hoopvol uit. Behalve dat de winkel inmiddels al gesloten is, is de verwachting dat we hier een accu gaan vinden ook niet erg groot. Op naar het hotel om douchemunten te scoren en mogelijk een hapje te eten. Het eerste lukt, het tweede toch maar liever niet. Door naar het dorpscentrum. Hier eindigen we in een döner/kebab zaak, die dan wel weer positief verraste. Eén van de jongens achter de balie spreekt een woordje Nederlands en helpt ons allervriendelijkst. Verder is het eten goed en veel.
Volgegeten lopen we op de terugweg langs de Lidl om nog een paar boodschapjes te doen en vervolgens terug naar de boot. Renata slaat aan het bloggen, terwijl Paul Michèl uitzoekt waar we morgen naar toe kunnen gaan in leuke en praktische zin. Dus graag een sfeervolle plaats met een winkel waar je een accu kunt kopen! Na een heerlijke hete douche kruipen we weer laat in bed.
Afstand door het water: 39,0 NM; Duur: 6 uur en 51 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,9 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Zulke bakbeesten varen ook op het prinses Margriet kanaal met hydraulische bruggen die werkelijk in 5 seconden stijgen en dalen. Spectaculair om te zien.