Een dag op het Kielerkanaal.
Zaterdag 13-08-2022
Vandaag gaat om half acht de wekker om op tijd bij de sluis van Holtenau te zijn om het Kielerkanaal op te kunnen varen. We staan op en maken de boot klaar voor vertrek. Om 8.00 uur varen we de haven al uit. Het is een kwestie van op de motor de oversteek maken richting Kiel. Rond kwart voor negen komen we aan bij de sluis. Er draaien al een paar boten rond. Wie weet kunnen we snel mee de sluis in. Dat blijkt echter véél te optimistisch!
We wachten en wachten en het aantal boten neemt gestaag toe. De zon schroeit in de kuip, verkoeling is er niet. Langzaam neemt het aantal ronddraaiende boten toe tot zeker 33 boten. Het is een rommelige wirwar voor de sluis. Constant komen er grote vrachtschepen aanvaren, die zelfstandig of onder begeleiding de sluis in gaan. De sluis gaat dicht als er drie, vier of vijf vrachtschepen in liggen. De pleziervaart moet nog een beetje geduld hebben. Wel worden we opgeroepen om ruimte te geven aan de scheepvaart, maar waar we die ruimte voor de sluis nog vandaan moeten halen mag Joost weten. Misschien is het een idee om de pleziervaart ook een keertje door te laten? We spreken mensen die hier vanmorgen om half acht al lagen en nog altijd liggen te draaien. Het is gewoon een gênante vertoning en heeft nog het meeste weg van bootje pesten.
Na uren van oeverloos gedraai mogen we rond kwart over elf na tweeënhalf uur wachten eindelijk de sluis in varen en mee met twee vrachtschepen. Waar sommigen bij het draaien al niet zulk vriendelijk gedrag vertoonden, komt bij het invaren van de sluis bij diezelfde mensen helemaal de ware aard naar boven. Een flinke boot gooit zijn boot zo tussen ons en een klein bootje voor ons, waarbij het bijna tegen het kleine bootje aan vaart en wij vol in de ankers moeten. Verschrikkelijk! Behalve dit akkefietje verloopt het schutten bij ons gesmeerd. We zijn inmiddels een stuk handiger geworden in deze onvriendelijke sluizen met lage drijvende steigers. Naast ons ligt een Duitse boot langzij en we kletsen gezellig wat met de bemanning.
De gehaaste lieden laten we vriendelijk voor gaan bij het uitvaren van de sluis. Aan de bakboordwal staat iemand te roepen dat we op moeten schieten. Misschien beter om je mond te houden tegen mensen die bijna drie uur hebben liggen wachten!
Buiten de sluis is de steiger waar je een ticket kunt kopen voor de doorvaart van het Kielerkanaal. De meeste boten zijn er gehaast vandoor gegaan, dus wij nemen hier de tijd om ook alvast de ticket te kopen. Aan de steiger met de automaat liggen mensen die helemaal geen ticket willen kopen, maar die daar gewoon liggen te liggen. Lekker handig! We leggen dus langszij bij een motorboot. We zijn niet de eerste boot die dat doet, dus de bemanning is lichtelijk ongeduldig. Gelukkig is het snel gefixed en kunnen we als vrijwel laatste rustig het kanaal opvaren. Beter dan midden in een optocht te varen.
Al met al zijn we een aantal uren vertraagd en moeten we gaan rekenen of we voor zonsondergang de sluis bij Brunsbüttel nog wel kunnen halen. Voorlopig eerst maar varen, dat geeft een klein beetje verkoeling. Ook de tarp hangen we op, om nog een beetje schaduw te kunnen vangen. Paul Michèl maakt onder het varen nog een keer een heerlijke appelmoes van Spaanse appels. Voor het gebruik van de staafmixer zetten we de generator even in de kuip. Geweldig dat dit zo kan. We passeren Rendsburg en het Gieselaukanaal. Deze reis hoeven we niet achter de dukdalven om aan de kant te gaan voor passerende vrachtschepen. De enige twee die in onze buurt moeten passeren passen vrij ruim langs elkaar heen.
Onze rekensom komt op een verwachte aankomsttijd van ongeveer kwart voor negen bij Brunsbüttel. Dat zou net voor zonsondergang zijn, dus hier gaan we voor. We laten de motor ietsje harder werken om de haalbaarheid te vergroten. Hoe groter de kans lijkt dat we dit gaan halen, des te serieuzer moeten we nadenken wat te doen. Willen we door de sluis en daarachter aan een wachtsteiger hoog water afwachten, wat om 4.30 uur wordt verwacht? Of leggen we aan in de minuscule jachthaven direct langs de sluis, wachten hier af en gaan dan morgenochtend vroeg door de sluis. Renata is ongelofelijk gaar van het doorstomen en de warmte van vandaag, dus we besluiten dat het beter is in de jachthaven aan te leggen en nog wat uurtjes slaap te pakken.
In de jachthaven zien we Mariëtte en Tjalling van de Salina liggen. Zij hebben vandaag uren voor deze sluis gelegen (vol, de deur ging niet dicht en de politie kwam erbij) en zijn uiteindelijk uitgeweken naar de jachthaven. We leggen langszij en spreken af om morgen om half vijf te vertrekken. Ze tippen ons het eettentje langs de haven om te gaan eten. Dat doen we en dat is erg gezellig. We komen hier aan de praat met de bemanning van de Stoere Johanna (een Etap 46ds) die in Ketelhaven liggen. Wat ontzettend leuk om te horen dat we zoveel positieve energie uitstralen. We zijn uiteindelijk de laatsten die vertrekken bij het restaurant. We krijgen zelfs nog een grappa van het huis als ze ons komen vertellen dat ze de tent gaan sluiten.
Na het douchen vragen ze ons nog voor een drankje aan boord. Hartstikke gezellig, maar met de wekker morgenochtend om 4.00 uur moeten we toch maar verstandig zijn en snel gaan slapen.
Afstand door het water: 55,5 NM; Duur: 12 uur en 37 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,4 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
(zie voorlaatste foto) : En ik maar denken dat jij geen bier drinkt...