HEERLIJK VOOR ANKER EN EEN BEZOEKJE AAN RISØR en KRAGERØ

De voorspellingen zijn goed, de omgeving ook. Dit is het moment om een mooi ankerplekje te zoeken! Na een dagje heerlijk ankeren vervolgen we onze route naar Risør en Kragerø.

Zondag 11 augustus 2024

De douche avonturen zijn nog niet afgelopen. Ook in Arendal gaan ze verder. Gisteravond vertrokken wij vol goede moed voor een verfrissende douche naar het sanitairgebouw. De deuren open je daar door op een display je toegangscode in te voeren. Bij de dames is het display defect, dus op naar de heren. Het ziet er allemaal netjes uit. Het systeem is wel wat ingewikkeld. De douchedeuren moeten goed gesloten zijn, code invoeren, douchenummer kiezen en dan zou de lamp boven de betreffende douche rood moeten kleuren. Daarna deur op slot, klaarmaken voor het douchen en op de startknop drukken. En wordt gewaarschuwd niet de deur te openen tijdens het douchen, want dan houdt-ie ermee op. Goed, genoeg wat mis kan gaan dus. Probleem is dat we niet eens door het keuzeproces van de douche komen. De melding - in alleen de Noorse taal - blijkt ons te vertellen dat we geen tegoed meer hebben. Hmmm, vreemd, want we hadden aan de havenmeester aangegeven dat we alle drie wilden douchen. Enige wat we kunnen bedenken is dat het gebruik van wasmachine en droger van ditzelfde saldo af is gegaan. Opwaarderen moet via app of website. De app mogen wij als Nederlanders niet installeren, maar gelukkig houdt Annemijn moedig vol en lukt het haar om via de website drie douchetegoeden te kopen van 50 NOK voor 8 minuten. Inmiddels ongeveer een uur verder, kunnen we dan toch eindelijk onder die douche stappen. Pas rond kwart voor één zijn we weer terug op de boot. We zijn benieuwd of dit voorlopig ons laatste douche avontuur is of dat er nog meer zullen volgen.

Na een rustige nacht worden we `s ochtends weer uitgerust wakker. Het zonnetje schijnt al naar binnen. Het belooft een heerlijke dag te worden. De uitdaging die we vandaag aangaan is het vinden van een mooie ankerplaats. We hebben al even zitten kijken in de C-map app en Navily. We denken een mooi plekje gezien te hebben dat Indre Stølen wordt genoemd. Het is ongeveer 7 mijl hier vandaan. We toppen de watertank weer af en Paul Michèl probeert nog wat boodschappen te halen, maar het blijkt zondag te zijn - het tijdsbesef is een beetje weg - en dan gaat dat niet lukken. Alles is dicht. Dan maar geen boodschappen, we hebben voldoende noodrantsoen aan boord. 

Net nadat we de haven hebben verlaten schuift de Ms Sandness voor ons langs. Een groot groen veteranenschip wat wordt gebruikt voor cruises, maar ook voor feesten en partijen. Vorige zomer kwamen we deze boot tegen in de Vågen Gjestehavn in Stavanger en hebben er toen een bezoekje aan gebracht.

Het is druk op het water met allerhande speedboten. De Noren trekken de gashendel regelmatig flink open. Omdat het zo druk is, vrezen we ook voor drukte bij de door ons uitgezochte ankerplek. Als we dichterbij komen ziet het er echt geweldig uit. Strandjes, wandelpaden, bruggetjes, maar de plek die we voor ogen hadden vinden we niet meteen heel geschikt voor ons om te ankeren. We varen een stukje verder en Annemijn denkt een ankerboei te zien. Er drijft in een inham een soort witte fender op het water met een oog eraan (58°30'34.2"N 8°53'07.0"E). Het lijkt ons een heerlijk plekje, dus we pakken de 'hook and more' pikhaak. Een speciaal soort pikhaak om een lijn door een oog te kunnen halen. Het oog is echter vrij klein en de fender beweegt constant alle kanten op , dus dat valt niet mee. Bij poging drie probeert Annemijn het en ze haakt de fender aan onze 'hook and more' pikhaak. De lijn erdoor heen halen gaat niet lukken, maar Renata kan de fender nu uit het water tillen en dan kunnen we met de hand de lijn door het oog halen. Alles bij elkaar hebben we het toch snel voor elkaar en liggen we op een prachtig plekje. 

De sup boards en dinghy worden tevoorschijn gehaald. Pomp erbij en aan de slag. Binnen de kortste keren liggen de sup boards in het water. Voor Renata wordt dit de eerste keer op een sup board, dus dat is wel even spannend. Annemijn geeft tips. Eerst maar eens op het sup board gaan zitten en wat peddelen. Het is er echt heerlijk weer voor. Op de knieën blijkt ook nog wel te gaan. En staan lukt wel als Renata zich aan de boot vasthoudt, maar dan met trillende benen, dus dat bewaren we toch maar voor een andere keer. Paul Michèl maakt ondertussen ook de dinghy in orde. Vorig jaar was het geen dinghy weer, dus we zijn benieuwd of de buitenboordmotor het na twee jaar gewoon zal doen.

Eerst maakt Paul Michèl een blik ravioli warm met een naanbroodje erbij. Klinkt misschien als rare combi, maar het is even een lekker warm hapje. De afwas spoelen we alvast voor in een puts met zeewater. Daarna maken we de buitenboordmotor vast aan de dinghy en na vier keer trekken, slaat hij aan. Dat valt niet tegen. Paul Michèl maakt meteen wat mooie foto's van de boot vanaf het water. Gaaf! Het loopt inmiddels tegen zessen en de zon begint achter de rots te zakken. Voordat het straks steenkoud wordt, zepen we ons in en stappen we eerst onder de buitendouche. Komt die eindelijk ook eens van pas. Het werkt enorm verfrissend in ieder geval, we hebben namelijk alleen koud water. Een eenzame passerende speedboat vindt dat douchen maar wat interessant en maakt zelfs een ereronde! 

Weer schoon en droog zakken we lekker onderuit in de kuip, met boek of laptop. Je kunt slechtere werkplekken hebben (zie foto). Om ons heen dartelen wat duikvogels. Ze lijken een soort kleine futen zonder kuif met hun grijze kopje, witte hals, roze snavel en grijzige verenpak. Zo schattig om te zien. Er heerst echt een serene rust om ons heen.

Plotseling is het al half negen. Paul Michèl gaat op zoek naar wat lekkers om te koken. We hebben gebakken aardappeltjes in vacuüm verpakking, doperwtjes en sperzieboontjes en vacuüm verpakte hamburgers. Paul Michèl maakt er weer wat lekkers van. Het is inmiddels wel flink afgekoeld, dus we gaan lekker binnen eten in de kajuit.

De muziek gaat weer aan bij de afwas en zo is deze ook weer snel gedaan. Het loopt inmiddels tegen elf uur, maar we gaan nog een Escaperoom doen. Annemijn wacht nog op bericht van vriendin Quinty die elk moment tante kan worden en wil wakker blijven. Net voordat we ontsnappen uit onze Escaperoom gaat de telefoon en is neefje Dyon geboren! Wat een geweldig mooi nieuws na een spannende bevalling!

We ronden de Escaperoom af en gaan nog even in de kuip liggen om vallende sterren te kijken. Wat bijzonder is dat toch! Bibberend van kou en slaap kruipen we vervolgens lekker onder de wol! 

Afstand over de grond: 6,9 NM; Afstand door het water: 8,1 NM; Duur: 1 uur en 30 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,6 Kts

Maandag 12 augustus 2024

Na een heerlijk rustige nacht wekt de zon ons uit onze slaap. De lucht is nog altijd strak blauw. We lopen de kuip in waar het ochtendzonnetje schijnt. Eerst maar eens een verfrissend rondje zwemmen. En fris is het. Het beneemt Renata korte tijd de adem als zij het water in gaat. Al snel is het heerlijk en Paul Michèl en Renata zwemmen zo een tijdje rond de boot. Paul Michèl checkt meteen het onderwaterschip. Zodra de tenen beginnen te verkrampen van de kou, gaat Renata en ook Paul Michèl weer het water uit. We gaan op de punt van de boot zitten en genieten van het ochtendzonnetje. Wat een stilte en wat een heerlijk plekje! Het is net aan twintig graden, dus met een beetje wind, is dit best wel frisjes. Na een tijdje gaan we ons aankleden en ontbijt maken.

Na het ontbijt neemt ook Annemijn nog een verfrissende duik. Paul Michèl en Renata beginnen aan het opruimen. De sup boards laten we leeglopen en gaan terug in de tassen en we leggen de dinghy op het voordek. Dan gaat de lijn los van de anker fender. We zetten koers naar Risør. Deze route gaat bijna helemaal over het open water. Net voor we het fjord uitdraaien hijsen we het grootzeil en rollen het fok uit. De wind komt schuin van achteren en is niet veel meer dan 2 Bft. We hebben de motor er dus zachtjes bij draaien. Het is mooi weer en het is een relaxte tocht. We varen gelijk op met de Duitse zeilboot Heureka. Renata stuurt eerst een tijd, maar na een tijdje pakt ook zij een boek en gaat net als de anderen lekker lezen. Stuurautomaat aan en met een schuin oog op de omgeving!

Na een uurtje of vier varen we Risør binnen. Het is niet heel duidelijk waar we moeten aanleggen. Bij een vierkante bak zien we een bord staan met Gjestehavn erop. Hier liggen al meer Nederlanders, dus hier moeten we vast zijn. We leggen onze boot langszij tussen een grote Nederlandse zeilboot en een zeilboot onder Noorse vlag met een Nederlandse Noor aan boord. Hij helpt ons bij het aanmeren. Even later helpen wij ook een ander Nederlands stel met een Waarschip om aan te meren. Tegelijk met hen gaan we kijken of we een havenkantoor en het sanitair kunnen vinden. Bij toeval ontdekken we dat je het sanitairgebouw kunt betreden door je betaalpas aan te bieden bij het schermpje bij de ingang. We kijken binnen en we zien dat we eenmaal binnen voor 7 NOK (€0,60) onbeperkt kunnen douchen. Dat is ook wel weer eens zen.

Daarna is het tijd om boodschappen te doen. Langs de haven lopen we richting de verschillende supermarkten. Er zijn twee kleine en één grote supermarkt. Bij deze laatste doen we uiteindelijk onze boodschappen. Bepakt en bezakt lopen we terug naar de haven. Annemijn gaat nog even terug naar één van de kleine supermarkten om nieuwe 'Hvetelefser met kanelkrem' te kopen. Het baksel is ons goed bevallen. De buitenkant houdt het midden tussen een pannenkoek en een tortilla, maar niet vet of droog. De binnenkant is een zachte kaneelsuikervulling. 

Op de boot gaat Paul Michèl weer lekker koken. Vandaag wordt het rijst met Noorse balletjes, wokgroenten en woksaus. Het is erg lekker. Na de afwas gaan we eerst douchen (zodat we om 23.00u niet voor gesloten deur staan) en verder houden we een filmavondje. We klappen de tafel omlaag en plaatsen de kussens, pakken een drankje en een dekentje erbij, zodat we met z'n drieën kunnen chillen op de bank voor de televisie. 

Afstand over de grond; 19,2 NM; Afstand door het water: 26,5 NM; Duur: 4 uur en 12 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,6 Kts

Dinsdag 13 augustus 2024

Ook vandaag worden we weer rustig wakker. Het is helaas geen zonnetje wat ons wekt. Paul Michèl haalt wat boodschappen en ondertussen legt Renata alle tassen weer in de voorhut, ruimt de bioscoop opstelling weer op en begint met tafeldekken. Tijd voor een lekker ontbijtje. Onder het ontbijt komt de bemanning van SY Heureka nog even langs. Zij gaan vanmiddag vertrekken naar de Zweedse kust. Dus onze wederzijdse achtervolging komt weer ten einde. Wij wijzigen op basis van de windverwachtingen weer onze plannen. Vandaag is de wind voor ons niet gunstig voor een oversteek naar Zweden, want onze koers is ongeveer 90° en de wind komt uit het oosten. Het is weliswaar niet een heel harde wind, want windkracht 2 Bft, maar niet erg ideaal. Bovendien zijn we daar inmiddels al wat laat voor. Wij zullen dus eerst nog doorvaren naar Kragerø en dan morgen de oversteek maken. Zweden is dan dichterbij en de wind is dan ook gunstiger voor ons.

Begin van de middag vertrekken we boven Risøya en Store Vardøya langs richting het open water. Het klaart steeds meer op en het zonnetje komt ook steeds meer kijken. In plaats van via de grote route naar Kragerø te varen, nemen we het smalle vaarwater tussen Portør en Styrmannsholmen door. Wat een ongelofelijk mooi stukje met al die rotspartijen. We zijn blij dat we deze route hebben genomen. 

Hierna draaien we het grotere water weer op en komt ons een vrachtschip tegemoet. Een minuscuul klein motorbootje gaat nog even voorlangs. We zien Kragerø nu in de verte al liggen. Het is wel wat lastig uitvinden waar tussen alle havens de Gjestehavn is. Het boek van Vleut ligt helaas nog thuis, want daarin hadden we het ongetwijfeld kunnen vinden. Gelukkig hebben we internet nog en achterhalen we de naam van de passantenhaven, namelijk Gunnarsholmen Gjestehavn. Voor Kragerø ligt bij de havens een klein eilandje met een natuurlijk zwembad erop. De Gjestehavn blijkt hier rechts van te liggen. De haven is helemaal uitgestorven als we aankomen. Er ligt één zeilboot en een enkele motorboot. 

Zodra we liggen gaan we op pad. Eerst betalen we bij de automaat het havengeld en daarna lopen we naar het eilandje met het zwembad, waar ook ons sanitair te vinden is. Op het eilandje is nog een oud fort. Er zijn veel kanonnen te vinden. Aan de havenkant is zelfs een sauna gebouwtje aan de steiger. 

We lopen verder richting het centrum. Het is een beetje rommelig van opzet. Het ziet eruit alsof ze iedere keer als er wat gebouwd moest worden, maar ergens zijn begonnen. Een doordacht plan lijkt er niet achter te zitten. Toch heeft het wel iets. Aan de andere kant van het water vinden we de KIWI supermarkt, waar we nog wat boodschappen doen. We halen een maaltje erbij voor morgen als we de oversteek maken. Terug in de haven valt het op hoe onder gescheten de andere steigers zijn. Het zit er vol met meeuwen. Gelukkig is dat bij onze steiger niet het geval. 

Terug op de boot gaat Paul Michèl lekker aardappeltjes met broccoli en kipkluifjes klaarmaken, Annemijn gaat haar boek uitlezen en Renata gaat verder met de blog. We eten lekker in de kuip. Paul Michèl spreekt de buren en hoort dat het hier twee weken geleden nog helemaal vol lag met Nederlanders. Die zijn inmiddels duidelijk weer zuidwaarts getrokken. Geen Nederlanders hier vandaag, behalve wij zelf dan. In de loop van de avond arriveren meer zeilboten en ook SY Sarà komt onze haven weer binnenvaren. We zijn dus toch niet meer de enige Nederlanders hier.