EEN EERSTE KENNISMAKING MET ZWEDEN

Na de prachtige scheren van Noorwegen, wacht ons een nieuw avontuur. We maken de oversteek naar Zweden en gaan daar de Zweedse scheren ontdekken. 

Woensdag 14 augustus 2024

6.00 uur gaat de wekker. Vroeg uit de veren vandaag, want we gaan de oversteek maken naar Zweden. Om precies te zijn naar Strömstad. Het weer is niet zo heel lekker en de boot is nog erg nat. Zeilpakkenweer dus. Om half zeven gooien we de trossen al los en varen de fjord uit naar het open water. Al snel blijkt dat we de stroom tegen hebben en op het open water is het een grote klotsbak, terwijl er gisteren weinig wind was en vandaag ook. Aan de andere kant zijn er wel veel ondieptes op het eerste gedeelte en je zit natuurlijk ook aan het einde van het Skagerrak. Ondanks dat we constant boven de 7 Kts gaan door het water, is onze snelheid over de grond niet veel meer dan 3 Kts. Uiteraard hebben we de motor aan, want het eerste stukje moeten we pal naar het oosten varen en daar komt ook de wind vandaan. De opkomende zon is prachtig om te zien.

Midden in deze woelbak komt ons een klein motorbootje tegemoet wiebelen. Als we bijna gepasseerd zijn, begint de schipper te zwaaien. We denken dat hij misschien motorpech heeft, dus we keren meteen om. Ook hij keert om en vaart ons tegemoet. Geen motorpech blijkbaar. Hij zwaait met vissen en roept hard: 'Breakfast!' naar ons. Als we langszij varen gooit hij verschillende makrelen naar ons toe. Twee belanden ook daadwerkelijk in de kuip. De bloedspatten vliegen ons om de oren, maar we hebben wel mooi twee kakelverse makrelen te pakken. We bedanken de visser en vervolgen onze koers weer. Gezien de klotsbak, laten we het fileren voor later liggen. We pakken de puts, vullen die met water, doen de makrelen erin, zetten de puts achter het stuur op de grond en we poetsen alle bloedspatten weer weg. Dat is beter.

We draaien langzaam iets meer naar het noordoosten en rollen dan het fok uit om te kijken of dat ons wat beter vooruit gaat helpen. Het zou meteen ook wat meer druk moeten geven, wat prettiger is in woelig water. Het blijkt in ieder geval weer ongeveer een halve knoop in snelheid te schelen.

Als we tegen tien uur meer op open water komen gaan we nog maar 2,9 Kts voorruit. We houden veel last van stroming tegen. Als we zo doorgaan, zijn we voor middernacht nog niet in Zweden.

Eindelijk draait ook de wind naar het zuidoosten en gaan we volledig onder zeil. En dat betekent uiteraard niet dat we met z'n drieën gaan liggen pitten, maar dat betekent dat we ook het grootzeil hijsen. Ook dat helpt ons weer wat in snelheid. We zien eindelijk snelheden boven de 4 Kts. Dat voelt een stuk beter. 

Het is saai weer vandaag en ook de overtocht ervaren we - om de één of andere reden - als een beetje saai. Misschien is het het weer, misschien de klotsbak die het varen minder prettig maakt. Annemijn is vandaag zeeziek en dat is natuurlijk ook niet fijn. Als we later op de dag eindelijk de stroming mee krijgen, gaat de snelheid omhoog tot boven de 6 Kts. We verlijeren nog steeds wel heel veel, dus we moeten heel bewust corrigeren op de te varen koers om op het juiste punt uit te komen bij een ondiepte voor de Zweedse kust. Hier moeten we goed opletten om onder de gele tonnen door te varen. Hierna naderen we al snel het vaste land. Als we wat meer in de luwte zijn hijsen we het Zweedse gastenvlaggetje en we strijken de zeilen. 

Op internet hebben we alvast opgezocht waar we de Gästhamn kunnen vinden. Van boven af ziet het eruit als een soort vierkante bak, dus dat moet makkelijk te herkennen zijn. Als we tegen half zeven binnenvaren zien we aan de rechterzijde meteen al een aantal plekken waar groene en rode lampjes bij branden. Aan de andere kant zijn privéplaatsen. Nog wat verder de haven in zien we nog een aantal steigers met groene en rode lampjes. Hier zoeken we een mooi plekje. Het is ook hier in Strömstad erg rustig. Op de plotter zien we dat de afstand van vandaag 57,8 NM was, maar we blijken 84,5 NM door het water te hebben gevaren. Dat was duidelijk flink wat stroom tegen!

Op de steiger gaat Paul Michèl eerst de beide makrelen fileren. Het wordt de eerste keer, maar hij heeft al verschillende filmpjes bekeken hoe dit in zijn werk gaat. Dus met plank, fileermes, fileerhandschoen en makreel gaat hij aan de slag en dat gaat helemaal niet verkeerd! We verpakken de gefileerde makreel in aluminiumfolie en plastic en leggen het tegen het koelelement van de koelkast. Vandaag staat er al wat anders op het menu.

We betalen het havengeld en gaan lekker douchen, zodat we daarna fris gedoucht uit eten kunnen gaan. In dit geval is er alleen een toegangscode tot de sanitair ruimte. Gebruik van de faciliteiten is inclusief. We lopen een soort kelderruimte binnen. Daar voelt het een beetje als de douche bij een zwembad of sportvereniging, want aan hokjes doen ze niet. Al snel blijkt dat hoe meer douches we aanzetten hoe kouder het water wordt. Dit alles mag de pret niet drukken en we frissen er lekker van op.

Als Renata terug op de boot haar haar droog wil föhnen, blijken we geen stroom te hebben, terwijl we de walstroom wel hebben aangesloten. We checken de kabel op vocht en proberen nog een paar andere aansluitpunten op de elektriciteitspaal. Dan herinnert Renata zich dat op de website ook een prijs voor elektriciteit stond. Misschien moeten we eerst betalen. We kunnen echter nergens vinden hoe. Uiteindelijk gaat Renata te rade bij de Noorse buren. Zij vertellen dat de stroom gewoon gratis is en zij vragen of de zekering er niet uitligt. Dit blijkt inderdaad het geval en dat geldt ook voor alle andere aansluitingen die we geprobeerd hebben. De vriendelijke buurman biedt een reservekabel van hemzelf aan. Deze blijkt niet te passen op de aansluiting van de boot, want de stekker is te groot. Gelukkig heeft hij ook nog een andere kabel liggen en die past wel. Hoera, we hebben weer stroom! Nu gaan we eerst uit eten! Haar föhnen hoeft niet meer, want dat is inmiddels al droog...

We lopen naar Selmas Hörna, een eettentje net om de hoek bij de haven, wat redelijke prijzen heeft. Het is er niet druk, maar dat is het op dit moment nergens. Het seizoen is hier blijkbaar al over. We worden wel allervriendelijkst ontvangen. We zijn allemaal nogal hongerig na een lange dag varen. Terwijl we wachten krijgen we alvast een koolsalade aangeboden, die we binnen zelf kunnen komen opscheppen. Het is erg lekker. Niet veel later volgt voor Paul Michèl Fish & Chips, voor Annemijn Quesadillas en voor Renata een hamburger met kaas en bacon met frietjes. Het gaat er allemaal in als koek. We moeten oppassen om niet te gaan zitten schransen. We praten ondertussen leuk met medeklanten en personeel. Uiteindelijk vertrekken wij als laatste klanten. 

Op de boot gaan we op zoek naar een ticket voor Annemijn. Zij moet één dezer dagen weer naar Nederland vliegen. Uiteindelijk eindigen we zonder resultaat. Gapend zitten we naar het scherm te staren. We gaan maar gauw lekker slapen. Morgen weer een dag.

Afstand over de grond 57,8 NM; Afstand door het water: 84,5 NM; Duur: 11 uur en 57 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,8 Kts

Donderdag 15 augustus 2024

De dag begint regenachtig en grijs. Het is zelfs mistig buiten. Dat is op zich geen verrassing, want dat was voorspeld. Als wij bezig zijn het ontbijt voor te bereiden, klopt onze Noorse buurman aan dat hij bijna gaat vertrekken en of hij zijn elektriciteitskabel terug kan krijgen. Uiteraard zorgen wij meteen dat hij zijn kabel terug krijgt. We vinden het echter zonde om het ontbijt met duur gas voor te bereiden, terwijl we elektriciteit tot onze beschikking hebben. We proberen het opnieuw met onze eigen kabel. Als die enigszins vochtig was, zal hij nu toch wel droog zijn. Niets is echter minder waar. Zodra we de stekker alleen maar in de paal prikken, zonder dat er überhaupt verbinding is met de boot, dan klapt de zekering er al uit. Er moet dus wel ergens vocht in de kabel zitten. De stekkers hebben we al meerdere keren open geschroefd en droog gemaakt. Er zit wel wat corrosie vorming op het binnenwerk. Een andere Noorse buurman, die ons ziet rommelen met de elektra, biedt ook een reservekabel aan. Deze blijkt helaas ook een te brede stekker te hebben voor onze boot. We besluiten maar twee nieuwe stekkers te kopen bij de watersportwinkel. Deze zit net om de hoek bij de haven. Terug op de boot gaan we hiermee aan de slag. Zodra we de kabel aan de boot zijde open snijden komt er vocht uit. Raar... Met de nieuwe stekkers eraan werkt het gelukkig weer als een zonnetje!

Ons ontbijt is inmiddels meer een brunch geworden, maar het weer is toch een beetje zo zo, dus het deert niet. Na deze brunch kijken we eerst of hier bij de haven inderdaad de trein naar Göteborg vertrekt. Annemijn gaat namelijk morgen weer terug naar Nederland en vliegt vanaf Göteborg. Dit blijkt inderdaad het geval, dus kunnen we op pad.

Aan de overkant van de haven is een eiland waar je zo te zien mooi kunt wandelen. Je kunt hier via het vaste land komen. Aan de andere kant van Strömstad, aan het water, verwachten we een brug. Wat we zien is een soort voetgangerspont. Je schijnt hiervoor een kaart nodig te hebben. Geen idee wat voor één. Gelukkig wordt deze pont veel gebruikt en kunnen we met wat Zweden mee naar de overkant. Daar lopen we verder richting een kuurhotel en - zo te zien - vakantiewoningen. Achter deze woningen loop je zo het bos in van het eiland. Al vrij snel zien we steeds meer rotspartijen en paars bloeiende heide. Het is een prachtig gezicht. We kunnen doorlopen naar het water. Langs water en over rotsen en trappen kun je zo een wandeling om het eiland maken. Echt een aanrader!

Op de terugweg hebben we gelukkig weer mazzel bij de voetgangerspont. Op onze weg terug naar de boot, doen we nog een paar boodschappen en Paul Michèl vindt een mooie trui. We zijn inmiddels erg hongerig, dus Paul Michèl gaat op de boot gelijk een lekkere mie voor ons klaarmaken. Na het eten begint Annemijn met inpakken. Wat gaat er mee naar huis en wat blijft voorlopig op de boot. Het is even een klusje.

In de tussentijd maken wij ons zorgen over het vervolg van onze reis. Het zonnetje komt wel terug, maar er wordt zuidwesten wind met kracht 5 Bft en uitschieters naar 6 Bft voorspeld op het Skagerrak. En dat niet voor een enkele dag, maar voor langere tijd. Het maakt ons een beetje onrustig. Morgenochtend maar even goed kijken hoe nu verder. 

Na een wederom gezellige douche in de gemeenschappelijke doucheruimte, strijken we neer op de bank. Buiten loeit de wind om de boot en we moeten nog even naar buiten om de dinghy goed vast te sjorren en extra bolfenders te plaatsen. Met een lekker hapje en drankje en een goede film sluiten we deze reis met z'n drieën af. Het wordt eigenlijk een beetje te laat, want morgenochtend om 7.00u gaat de wekker al.

Vrijdag 16 augustus 2024

Na een korte, maar toch wel goede nacht, gaat om 7.00u de wekker. Tijd om op te staan en te ontbijten. De trein van Annemijn vertrekt om 8.22u. Om 8.00u pakken we alle spullen en brengen Annemijn naar de trein. Die twee weken zijn voorbij gevlogen. Het was erg gezellig. Het zal wel weer even wennen worden met z'n tweeën.

Hand in hand lopen we terug naar de boot. Tijd om onze plannen te bekijken. Het weer ziet er eigenlijk prachtig uit. De hemel is strakblauw. De wind lijkt in de haven ook wel oké en bovendien zien we verschillende zeilboten vertrekken. Wij gaan ook kijken hoe het op het water is. We kunnen altijd terugkeren naar de haven. Plan is om versneld richting het zuiden te varen, zodat we de ergste wind voor blijven. In het Kattegat ziet het er nu wel rustig uit.

Als we de haven uit zijn en de eilanden voorbij, is er een piepklein eilandje, waar huisjes in poppenhuis formaat op zijn gebouwd. We zagen dit op de heenweg al liggen, maar nu varen we even dichtbij langs. Tussen de scheren is het rustig. Weinig deining, slechts een beetje wind met kracht 3 Bft en een heerlijk zonnetje. Een groot deel van onze route vandaag loopt via de scheren en zal dus waarschijnlijk vrij rustig zijn. Op de meer open gedeelten zijn de golven inderdaad de voorspelde twee meter. Het is echter wel een beetje een klotsbak en met windkracht 3 Bft, heb je dan eigenlijk wat weinig druk. We draaien dus maar weer de motor erbij.

De omgeving is schitterend. Overal de rotseilandjes van de scheren. Het is toch weer anders dan Noorwegen. Al kunnen we niet precies uitleggen wat het is. Zijn de rotsen gladder? Of lager? Is er minder bebouwing op de eilanden? Andere kleuren huizen? Wie zal het zeggen. Belangrijkste is dat we ervan genieten.