Zoals bekend zeilt Paul Michèl al vanaf zijn vroege jeugd met zijn ouders en broer. Geen wonder dat moeders ook geniet van een heerlijk zeiltochtje. Ze vindt het dan ook ontzettend leuk om weer eens een dagje met ons mee te gaan zeilen en dat is wederzijds! Omdat onze grote zeilreis naar Noorwegen nu in rasse schreden dichterbij komt, blijven er nog maar weinig dagen over om dit te doen. Gelukkig is er nog één mooie vrije zondag in onze agenda en die trekken we er dan ook voor uit om met moeders naar de Marker Wadden te varen.
Lelystad - Marker Wadden - Lelystad
Zondag 18-06-2023
Omdat we vandaag op tijd op pad willen gaan, halen we moeders zaterdagavond alvast op. Vanmorgen staat de wekker bijtijds en na een lekker ontbijt buiten in het ochtendzonnetje vertrekken we naar de haven. In de haven laten we moeders voor korte tijd achter op een bankje aan de rand van het water, waar ze kan kijken naar de bedrijvigheid. Ondertussen lopen wij naar de boot en varen deze naar een plekje waar ze langszij aan de steiger kan liggen, zodat moeders niet moeilijk over de punt van de boot hoeft te klimmen, maar gemakkelijk aan de zijkant op de boot kan stappen. Terwijl Renata moeders ophaalt, maakt Paul Michèl de boot verder klaar voor vertrek. Het opstappen is zo gepiept. Eenmaal aan boord settelen we moeders op een fijn plekje in de kuip en kunnen de trossen los!
Wind staat er helaas niet vandaag, althans... afgerond staat er geen wind. Met een windsnelheid van iets meer dan drie knopen is het niet veel meer dan een windkracht 1 Bft. Zeilen gaat het dus niet worden, maar varen kunnen we wel. We zeggen maar altijd zo... beter te weinig wind en de motor aan, dan te veel wind en niet uit kunnen varen! Bij het uitvaren van de haven worden we uitgezwaaid door een paar fans van onze blogs. Wat leuk, dankjewel voor jullie enthousiasme, daar doen we het voor!
We zetten koers naar de Houtribsluizen, want we willen vandaag het Markermeer op. Via de marifoon melden we ons netjes aan bij de sluiswachter en krijgen we te horen dat we mogen schutten in de bakboordsluis. Moeders neemt het gebeuren in de sluis allemaal goed in zich op. Omdat het rustig is, kunnen we al weer snel verder varen aan de andere zijde. Het is bewolkt en warm, maar vriendelijk weer. Door gebrek aan wind is dat sowieso beter dan dobberen onder de brandende zon. Na de 'poepende' man gepasseerd te zijn, zetten we koers naar de Marker Wadden.
Marker Wadden is een cluster van vijf nieuwe, onbewoonde natuureilanden, die van 2016 tot 2021 kunstmatig in het Nederlandse Markermeer zijn aangelegd. De eilanden liggen gesitueerd op ongeveer vier kilometer van de Houtribdijk, die Enkhuizen en Lelystad verbindt. De afstand tot Lelystad bedraagt negen kilometer. Het cluster eilanden vormde voorlopig de eerste fase van een project dat in de toekomst verder kan worden uitgebreid. In deze fase hebben ze een oppervlakte van ongeveer 800 hectare, ruim één procent van het hele Markermeer. Marker Wadden maakt samen met de Oostvaardersplassen en de Lepelaarplassen deel uit van Nieuw Land, het nieuwe Nationaal Park dat in 2018 is gevormd.
Het grootste eiland heeft een haven en een aantal natuurvriendelijke gebouwen, die tezamen de Nederzetting op Marker Wadden vormen. Alleen dit hoofdeiland is (in beperkte mate) voor publiek toegankelijk. Er wordt gestreefd naar een natuur- en recreatiegebied met een oppervlakte van uiteindelijk 10.000 hectare (een zevende van het Markermeer),
waarvan 4500 hectare bovenwaterlandschap en 5500 hectare onderwater. Hiermee is het een van de grootste natuurprojecten van West-Europa. Het project, waarin Natuurmonumenten en Rijkswaterstaat samenwerken, beoogt ecologisch herstel door verbetering van de bodem- en waterkwaliteit, maar levert tevens een grote bijdrage aan de biodiversiteit in dit gedeelte van het Markermeer.
De eilanden worden aangelegd met zand, klei en slib uit het Markermeer. Het project draagt bij aan het natuurherstel van het kwaliteitsarme meer, dat ecologisch gezien in een slechte toestand verkeerde. Ten gevolge van het afsluiten van het Markermeer door de Houtribdijk hoopte zich gedurende vele decennia slib op. Dit slib, in combinatie met de turbulentie van het water, maakte het water in het Markermeer troebel en verstikte het bodemleven, waardoor de ecologische kwaliteit van dit natuurgebied achteruitging. Vissen, waterplanten en schelpdieren hadden moeite met overleven, waardoor er voor trekvogels gebrek aan voedsel dreigde te ontstaan. Met gebruikmaking van dit slib zijn de eilanden gebouwd.
Bron: Wikipedia
Het water is zo glad als een spiegel. De enige kleine golfjes op het water om ons heen veroorzaken we zelf. Het is slechts een kleine 7 NM varen naar de Marker Wadden, dus al snel komen de eilanden in zicht en varen we de havenkom binnen. Ook hier zoeken we weer een plekje waar we langszij kunnen aanmeren. Eerst krijgen we opdracht van de havenmeesters om aan te leggen aan de meldsteiger, maar al gauw krijgen we toestemming om aan de stapelsteiger te gaan liggen. Het dagliggeld bedraagt overigens een tientje. We gaan van boord en lopen naar het strandje achter het Eilandpaviljoen. Grappig, dat het echt voelt alsof je hier aan de kust bent en aan het zoute water, in plaats van aan het zoete Markermeer. Na een kleine fotoshoot gaan we vervolgens even wat drinken met een lekker stukje appelgebak erbij in de schaduw voor het paviljoen.
Als de innerlijke mens weer verkwikt is, lopen we rustig naar de uitkijktoren, beklimmen deze en genieten van het schitterende uitzicht op de omgeving. Het is een fantastisch mooi natuurgebied en je kunt er echt heerlijk wandelen. Behalve een tweetal charterboten, valt het ons op dat het vandaag erg rustig is op het eiland. Of dat iets met vaderdag te maken heeft, weten we niet. Wat ons betreft zou dat juist een goede reden zijn om hier naartoe te trekken en er een lekker dagje van te maken. Wij genieten in ieder geval volop!
Als we weer met beide voeten op de grond staan, lopen we rustig terug naar de boot. We gooien de trossen weer los en varen de haven uit. Bijna net zo snel als we hier gekomen zijn, varen we weer terug naar Lelystad. Er is nog altijd geen wind en we worden geplaagd door talloze vliegjes, toch is het fijn om op het water te zijn. Deze keer moeten we bij de Houtribsluizen wat langer wachten. Terwijl wij schutten in de stuurboordsluis, komt er een gigantisch passagiersschip uit de bakboordsluis. In een klein optochtje varen we terug naar de haven. Daar leggen we de boot weer langszij om moeders van boord te laten en varen de boot daarna de box in. We strijken neer bij de Soos voor een drankje en een lekkere portie bitterballen alvorens we naar huis rijden en daar lekker gaan eten. Wat een heerlijk dagje weer. Voor herhaling vatbaar, we hebben op en top genoten!
Afstand door het water: 13,8 NM; Duur: 2 uur en 57 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,1 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Leuk verslag! Top dag!
Wat een feest om zo heerlijk met moeder te kunnen varen en wat fijn dat moeder nog zoveel vrije dagen heeft. Dit is waar je het voor doet ook daar zal je altijd met veel plezier aan terug denken
En dit vergat ik nog te zeggen wat een prachtige foto’s zo met moeder in het midden en jij met Renata waar het geluk van afstraalt en dan ook nog de foto’s van de zee het strand en de duinen, geweldig en dan moet de vakantie nog beginnen. Heel mooi echt prachtig.
Lekker bezig, echt top blogs!
Prachtig stuk nieuwe natuur ! We zijn er vorig jaar zomer op bezoek geweest .
Wat leuk dat je je moeder meeneemt! Lieve foto jullie met z'n drieën!