Ook deze winter hadden we het plan om te gaan winterzeilen. Helaas wilde van die plannen maar niets terecht komen. Het is nu begin maart. Meteorologisch gezien is het al voorjaar, maar astrologisch gezien mogen we onze eerste zeiltocht nog onder het kopje 'winterzeilen' scharen.
Lelystad
Vrijdag 08-03-2024
Eindelijk! Het belooft heel aardig weer te worden en wij hebben het weekend vrij. Toch eindelijk nog een momentje om te gaan winterzeilen, al moet daar wel eerst iets voor gebeuren. De boot is namelijk helemaal groen na een natte herfst en winter. We pakken daarom oude kleren en schoonmaakspullen en gaan op pad naar Lelystad. Eerst maar eens een dagje poetsen in de haven en daarna met een beetje mazzel ook nog een paar dagen lekker het water op.
Rond het middaguur komen we bepakt en bezakt aan in de haven en rijden we met twee volle bagagekarren naar de boot. In de hoop dat we ook nog kunnen gaan zeilen, moeten namelijk ook beddengoed, warme zeilkleding en wat ingrediënten voor een paar lekkere maaltijden aan boord gebracht worden. Als alles een plekje heeft gevonden in de boot, begint het grote poetswerk. Het is mooi weer, de zon schijnt, maar het is wel frisjes.
Renata schrobt op haar knietjes het houtwerk en Paul Michèl richt zich op het spoelen hiervan en het spuiten van het polyester. Met een paar uurtjes doorwerken, is de boot al flink opgeknapt en is het tijd voor een korte pauze in het zonnetje in de kuip. Het is heerlijk uit de wind en het kost enige moeite om de draad erna weer op te pakken en het poetswerk voor vandaag af te ronden. Een goede reiniging van de buiskap staat voor een andere keer op het programma. Alles bij elkaar zijn we blij met het resultaat en kunnen we zo morgen in ieder geval weer met een frisse boot op pad.
Na een verfrissende douche ruimen we de boot aan kant en zetten de kachel aan, want dat is geen overbodige luxe. Zelfs ondanks het regelmatig ontvochtigen van onze boot voelt alles kil aan. Met een hapje en een drankje kijken we naar de kwalificaties van de Formule 1, eten vervolgens een lekkere pasta carbonara, kijken wat afleveringen van een serie op Netflix en kruipen dan moe maar voldaan in een koud bedje. Het is fris en het duurt wel even voordat het comfortabel warm is. Het waait flink uit het oosten en alle inspanningen ten spijt moeten we het doen met klapperende geluiden aan dek. Wat we normaal nooit hebben, klappert vannacht één van de lazy jack lines helaas tegen de ra. Ook de lijnen piepen her en der. We moeten nog maar eens kijken of we dit kunnen voorkomen, maar midden in de nacht laten we het maar even voor wat het is.
Lelystad - Enkhuizen
Zaterdag 09-03-2024
Zaterdagochtend worden we wakker met een vriendelijk zonnetje in de haven. Wat heerlijk om met deze eerste tekenen van voorjaar in aantocht vandaag het water op te gaan. Met de oosten en oost-noordoosten wind die verwacht wordt, hebben we besloten om naar Enkhuizen te varen. Na het wat onstuimige van gisteren en vannacht, belooft het een windkracht 4 à 5 Bft en een graad of 9 te worden. Qua wind een goed vooruitzicht dus. Wij steken onszelf in de nodige thermokleding, want 9°C aan land, betekent waarschijnlijk zo'n 4°C op het water.
Na een heerlijk ontbijtje, doen we de afwas en maken wat thee voor onderweg. En zo gooien we om twaalf uur - na een veel te lange tijd - eindelijk de trossen weer los. De motor draait als een zonnetje als we de nog verlaten haven uitvaren.
Buiten de haven hijsen we gelijk het (gereefde) grootzeil en rollen het fok uit. We nemen de IJsselmeerroute. Zonder slagen kunnen we zo naar de bocht in de dijk zeilen en vervolgens rustig koers zetten naar de hoek van de ondiepte die we richting Enkhuizen voorbij moeten. Fijn dat we nog geen visnetten tegenkomen in deze tijd van het jaar. Het is volop genieten van de wind door onze haren en het zonnetje op ons gezicht. Even lekker uitwaaien.
Om even na drieën varen we de Compagnieshaven in Enkhuizen binnen. Van de kapitein van de Tizia die ook net binnen is gelopen begrijpen we dat er geen havenmeester aanwezig is.
We besluiten daarom zelf een plekje te zoeken aan één van de eerste steigers. Na het aanleggen helpen we ook de kapitein van de Tizia, die net zijn eerste solotocht van dit seizoen er op heeft zitten, met aanleggen. Hij is onderweg van Makkum naar zijn nieuwe thuishaven in de Blok van Kuffeler en overnacht vannacht ook hier in Enkhuizen.
Na ons ontdaan te hebben van onze thermo outfit, gaan we van boord om even rond te kijken in het centrum van Enkhuizen. Uit navraag bij vaste ligplaatshouders in de haven blijkt het sanitair voor passanten gesloten te zijn. De vaste ligplaatshouders hebben een toegangspasje. Elektriciteit en water zijn gelukkig wel beschikbaar. Maar toch jammer dat passanten buiten het vaarseizoen - en dus in de winter - niet welkom worden geheten met een lekkere warme douche. Voordeel is wel dat een overnachting in afwezigheid van havenmeester en automaat nu zeer goedkoop is.
Het stadshart van Enkhuizen is erg sfeervol en blijft leuk om te bezoeken. Het zonnetje maakt het er alleen maar gezelliger op. Het is opvallend hoeveel mensen er - ondanks de niet zo hoge temperatuur - rondlopen met een ijsje. Voorjaar in de lucht.
Wij brengen een bezoekje aan Najad Yachts, maar hier is niemand te bekennen. Omdat we in de toekomst voor langere tijd willen vertrekken, willen we een beeld krijgen van wat onze uiteindelijke wensen zijn bij een boot. Daarom nemen we zo nu en dan een kijkje op een boot. Maar dat is nu dus jammer genoeg geen optie. Volgende keer beter.
Als we weer koers zetten naar de haven, komen we langs het naast het stadhuis gelegen bizar scheve pand van de stadsgevangenis van Enkhuizen. Bijzonder dat het pand bijna helemaal in originele staat bewaard is gebleven.
De stadsgevangenis van Enkhuizen is een historisch gebouw in de Nederlandse stad Enkhuizen.
Het oudste deel van het gebouw is de onderste verdieping die dateert uit 1592. In 1610 werden de andere twee verdiepingen aangebracht. Elke verdieping bevat twee eikenhouten cellen.
Het blokvormige gebouw is opgetrokken uit baksteen en wordt afgedekt door een zadeldak tussen topgevels. Op de eerste verdieping is boven de deuren het bouwjaar 1612 aangebracht. In 1903 is een betonfundering met contreforten bij de oostmuur aangebracht omdat het gebouw verzakte.
In deze gevangenis zaten alleen mensen gevangen in afwachting van hun proces. Dat de gevangenis vlak achter het stadhuis staat is geen toeval: het stadhuis diende lange tijd ook als "regthuys", dus rechtbank. Voor de gevangenis staat een vroeg 17e-eeuws kanon.
De gevangenis is opengesteld voor bezoekers.
Bron: Wikipedia
Terug op de boot maakt Paul Michèl een lekker maaltje klaar en kijken we onder het eten naar de Formule 1. Na het eten doen we een marathonzitting van de serie die we momenteel op Netflix volgen. Daarna vallen onze ogen steeds dicht - wat wil je na zoveel frisse buitenlucht - en gaan we slapen. Het klimaat is sinds gisteren een stuk comfortabeler in de boot en deze keer voelt ons bed ook een stuk warmer. Het waait wel flink, dus helaas piept en klappert er ook vannacht weer het één en ander. Onze nachtrust wordt dus weer verstoord en Paul Michèl gaat er midden in de nacht uit om hier wat aan te doen.
Afstand door het water: 15,5 NM; Duur: 3 uur en 12 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,8 Kts
Enkhuizen - Lelystad
Zondag 10-03-2024
Omdat het in de ochtend nog een windkracht 5Bft met uitschieters naar windkracht 7 Bft is, mogen we uitslapen. En dat doen we dan ook. Als we ons ontbijt aan het voorbereiden zijn, denken we dat de Tizia op het punt staat om te vertrekken. Paul Michèl gaat naar buiten om een helpende hand te bieden. De kapitein van de Tizia twijfelt echter nog of hij zal gaan. Er is een behoorlijke wind en hij heeft geen opstapper (wat hij had gehoopt), dus hij moet dan ook nog alleen door de Krabbersgatsluis (correctie 26-04-2024: Naviduct Krabbersgat) bij Enkhuizen.
Aangezien wij ook over het Markermeer terug willen varen, stellen wij voor om tegelijk te vertrekken, dan kunnen we in de sluis een handje helpen door hem langszij te laten komen liggen. Zo gezegd, zo gedaan.
Na het ontbijt - of beter gezegd brunch - is de wind wat meer gezakt naar een 4 à 5 Bft en vertrekken we gezamenlijk richting de sluis. Het is rustig en we kunnen zo invaren. Binnen de kortste keren kunnen we al afscheid nemen van de Tizia en de sluis uitvaren. Eerst nog een klein gedeelte langs de betonde vaargeul, maar al snel kunnen we afbuigen richting Lelystad. Het is toch nog een dikke windkracht 5 Bft met uitschieters naar windkracht 6 Bft uit oostelijke richting.
We varen constant boven de 6 Kts. Het is goed dat we voor het Markermeer hebben gekozen, want anders hadden we op het IJsselmeer eerst hoog aan de wind naar het noordoosten moeten stampen om vervolgens de slag naar Lelystad te kunnen maken. Nu varen we in één lange streep langs de Markerwadden naar Lelystad. Het weer is vriendelijker dan verwacht. Een schraal zonnetje schijnt achter de wolken. Het is een heerlijke tocht en na een kleine drie uur passeren we de hurkende of - zo je wilt - de poepende man en strijken we de zeilen. Na twee rondjes draaien voor de Houtribsluis bij Lelystad kunnen we invaren en niet veel later varen we onze thuishaven weer binnen. Wat een heerlijke dagen hebben we gehad en wat hebben we geboft met het weer! Op naar een mooi zeilseizoen!
Afstand door het water: 16,5 NM; Duur: 2 uur en 57minuten; Gemiddelde snelheid: 5,2 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooie start van een hopelijk mooi vaar seizoen.
Voor ons kon het wel eens het laatste jaar met de boot worden. Boot en bemanning worden, nou ja laat maar….
Heerlijk tochtje. Was met betrekking tot het schoonmaken even bang dat jullie het teak te lijf gingen met de hogedrukspuit. Groetjes Marianne en Meine
Dat was weer ff genieten he! Mooie opmaat naar meer......
Én leuk om weer wat van jullie belevenissen te lezen..
Ha Renata en PaulMichel,
Weer Heerlijk, dat jullie weer samen fruit gaan en Genieten op het water opjullie Superrr Zeilboot
Weer plaatsen bezoeken en vooral Genieten van Elkaar .
Wij wensen jullie goede vaart en…..GENIET SAMEN 😎😎
Lieve groeten van ons Beiden .
Maria en Rinze
Gezien de eerste foto's was ze inderdaad aan een schoonmaak beurt toe. Voordeel: je kon vast goed zien waar je gebleven was...
En dan als beloning weer het wijde op. Op afstand geniet ik mee!
Had niet gedacht dat het zeilseizoen al weer begonnen was, toen ik jullie link aanklikte.
Geweldige plaatjes, en op afstand geniet ik mee.
Ben benieuwd wat er verder nog op het programma staat.
Behouden vaart gewenst Renata en P.M.