Een nazomers tochtje... ja, je leest het goed! Het is ons eindelijk een keer gelukt om na onze grote zeiltrip van dit jaar terug te keren naar de boot voor een heerlijk weekend in een nazomers zonnetje!
Lelystad - Lemmer
Vrijdag 20-09-2024
Een nazomers tochtje, ieder jaar nemen we het ons weer voor als we de boot uitladen na onze zomerse zeilreis. Ook dit jaar zeiden we het tegen elkaar toen we na een fantastisch rondje Skagerrak weer aanlegden in de haven. De afgelopen jaren is het steeds niet gelukt en kwamen we pas in het voorjaar weer op de boot terug. Oké, af en toe kwamen we kort in de haven om te checken of alles wel goed ging, maar gezeild hadden we niet meer. Deze keer hadden we ruim van te voren dit weekend geblokt in de agenda in de hoop op geschikt zeilweer. En wat zijn we een bofkonten. Vandaag en morgen is het heerlijk zeilweer, volop zon en een lekker windje. Zondag zal naar verwachting wat minder zijn, bewolkt en nauwelijks wind, maar goed, dat zien we dan wel weer. Eerst vandaag maar eens genieten.
Zoals inmiddels gebruikelijk zijn we later in de haven dan we gewild hadden. In de dagelijkse hectiek moesten toch nog - tussen de bedrijven door - wat dingen afgehandeld worden, voordat we daadwerkelijk konden vertrekken naar de boot. Dat mag de pret niet drukken en rond twaalf uur parkeren we de auto op het bezoekersparkeerterrein en gaan we op zoek naar de havenmeester in het havenkantoor. In de zomervakantie is het systeem op het toegangshek veranderd en we moeten ons tagje nog omruilen. Gelukkig is dit snel gepiept en we parkeren de auto alsnog op het terrein. We halen een kar en laden de spullen in. Ook best lekker als de spullen in één bagagekar passen. Bij de boot is het snel uitladen en dan brengt Renata de kar weer terug, terwijl Paul Michèl de spullen vast naar de kuip en de kajuit brengt.
Na het gebruikelijke en broodnodige 'ontspinnenwebben' brengen we de boot in gereedheid voor vertrek. Het is even wat meer werk, omdat we de laatste keer op alle hoeken dubbele lijnen hadden aangebracht, die we nu weer moeten verwijderen. Verder is het ook best warm met zo'n 23 graden. Toch trekken we, zodra we kunnen vertrekken, onze vesten aan en daarover ons reddingsvest, want op het water in de wind is het zomaar 5 à 10 graden frisser. Renata staat klaar om de lijnen voor te gaan losmaken, terwijl Paul Michèl de motor vast start. Tenminste... dat was de bedoeling, maar de motor geeft geen kik, zelfs geen klikje of wat gebrom. Hmmmm, wat is hier aan de hand? Voordat we het afleggen van de hitte, gaan eerst de reddingsvesten en onze vesten weer uit. Paul Michèl duikt in de motorruimte. Al snel roept hij naar Renata of ze de motor kan proberen te starten. De eerste keer gebeurt er nog niets. Paul Michèl kijkt nog even en roept weer naar Renata om het te proberen. En, ja hoor, de motor draait weer als een zonnetje. Het was een probleem wat zich weleens eerder heeft voorgedaan. De motor is blijkbaar geëindigd op een 'dood punt' en als Paul Michèl hem handmatig even een klein zetje geeft is er niets meer aan de hand. Gelukkig maar! Het zou toch jammer zijn geweest als we niet hadden kunnen vertrekken.
De vesten en reddingsvesten gaan weer aan en de lijnen kunnen los. We zijn klaar voor vertrek. Op de motor varen we de haven uit en zo varen we ook nog even door tot net voor Flevo Marina. Er staat namelijk wel een lekker windje, maar die staat pal tegen en dan moeten we door de drukke vaargeul op gaan kruisen. Renata brengt in de baai hier het grootzeil in gereedheid en Paul Michèl hijst het zeil met onze elektrische lierhendel. Als hij op tweederde is, is de accu helaas leeg en moeten we verder met de hand lieren. Zo hebben we onze sport voor vandaag ook meteen weer gehad. Even later rollen we ook het fok uit en kunnen we hoog aan de wind verder. Als we bij de hoek zijn kunnen we een beetje afvallen en kan de motor ook uit. De wind blijkt meer dan de voorspelde windkracht 4 Bft. We tikken de 20 Kts regelmatig aan, dus het zou juister zijn geweest om het windkracht 5 Bft te noemen. We gaan regelmatig meer dan 7 Kts over de grond. Het is echt heerlijk zeilen! Even de wind door de haren en de hectiek van het leven van alledag van je af laten waaien. Met zo'n tocht ben je er meteen even helemaal uit. Dat maakt het ook zo fantastisch om een boot te hebben.
Al snel laten we Urk rechts liggen en varen we parallel aan het windmolenpark. De wind is best stevig en we worden behoorlijk plat gelegd. We zetten de zeilen wat losser, maar dat blijkt toch geen verbetering. Het gaat weliswaar wat minder schuin, maar we zijn de druk kwijt, wat niet comfortabel is en we zijn onze snelheid kwijt, wat ook een beetje jammer is. Renata trekt de zeilen dus toch maar weer strakker. Bij een flinke windvlaag gaan we even zeer schuin en is de koelbox uit z'n plekje onder de kaartentafel gegleden. Gelukkig was deze leeg en is de rommel dus beperkt. En het geeft maar weer aan dat het goed is dat we deze normaal gesproken altijd vastzetten met een spin (je weet wel zo'n elastiek met haken aan het uiteinde waar je vroeger je schooltas mee vastzette aan de bagagedrager van je fiets...).
Dan komen we bij de Rotterdamse Hoek - de knik in het windmolenpark. Er komt ons hier een penetrante geur tegemoet. We moeten even nadenken wat we precies ruiken, maar dat wordt al snel duidelijk. De hier gelegen strekdam ziet zwart van de aalscholvers en wit van de poep.
Op dit punt wordt de koers wat lastiger. Er komt zo'n harde windvlaag langs, dat we gewoonweg uit het roer lopen! Dus maar weer even de zeilen wat losser zetten, zodat we niet helemaal platgelegd worden. Niet veel later kunnen de zeilen toch weer aangetrokken worden. Het gaat ons niet lukken om helemaal parallel aan de windmolens richting Lemmer te blijven varen. We zullen nog een klein rakje moeten maken. Al snel moeten we dan onze koers verleggen naar pal tegen de wind en rollen we het fok weer in. Renata brengt de lazy jack lines in gereedheid en haalt de lijntjes om het grootzeil vast te knopen als die gestreken is. Paul Michèl laat het zeil rustig zakken. Al snel ligt het zeil weer netjes op de giek en gaat Paul Michèl aan de gang om de fenders naar boven te halen en vast te knopen en de lijnen klaar te leggen.
We bellen met Jachthaven Friese Hoek in Lemmer of er een plekje voor ons is en dat is er. We mogen op plek 224 gaan liggen. Het is de eerste keer dat we hier samen in deze haven liggen. Andere keren gingen we naar de Lemsterbaai. Als we later boodschappen gaan doen en langs de Lemsterbaai lopen, blijkt deze haven helemaal verdwenen te zijn. Dat was dus onbewust een goede ingeving om deze keer voor een andere haven te kiezen.
We hebben de tocht van 23 NM in precies 4 uren volbracht met een gemiddelde snelheid van 5,7 Kts over de grond en 7,7 Kts door het water. Dat is echt wel lekker snel. Het zonnetje schijnt nog heerlijk, dus we ruimen snel de boel op en gaan lekker onderuit in de kuip met een hapje, een drankje en een boek. We genieten volop.
Tegen zevenen begint de zon wat te zakken en pakken we onze spullen om nog wat boodschapjes te doen in het dorp. Het loopt best snel aan en voor we het weten zijn we alweer op de terugweg naar de boot. Als we net binnen zijn en Paul Michèl wil gaan koken, blijkt dat we toch nog wat vergeten zijn bij de supermarkt. De olie om te kunnen bakken ontbreekt. Paul Michèl koerst terug naar de supermarkt, terwijl Renata begint met schrijven. Rond half negen begint dan toch nog het kokkerellen. Drie kwartier later schuiven we aan tafel met een heerlijke Caribbean Style Hot Chicken-schotel voor onze neus.
Afstand door het water: 28,4 NM; Duur: 4 uur en 01 minuten; Gemiddelde snelheid: 5,7 Kts
Lemmer - Urk
Zaterdag 21-09-2024
Het zonnetje wekt ons deze morgen. We hebben geen haast, we hebben de tijd aan onszelf. Hoewel het in de boot nog best wat fris aanvoelt, voelt het buiten in het zonnetje al zeer aangenaam. De ontbijttafel dekken we dus in de kuip. In onze vakantievoorraden/noodrantsoen hadden we gisteren al een verpakking met afbakbroodjes gevonden, dus de oven gaat aan en al gauw geurt het heerlijk naar versgebakken broodjes. Ook een vers gekookt eitje mag natuurlijk niet ontbreken. Een trui blijkt al heel snel overbodig, want het is echt heerlijk nazomer weer. We laten ons het ontbijt goed smaken.
Na het ontbijt willen we graag nog naar het dorp. Even gezellig rondlopen en nog een paar boodschapjes halen. Het is een gezellige drukte in de haven. Het liep gisteravond al vol met mensen die na hun werk naar de boot vertrokken waren, om vandaag lekker te gaan zeilen. Het havenkantoor is nu ook weer geopend en we lopen naar binnen om ons havengeld te betalen. De havenmeester weet meteen dat wij het zijn. Vermoedelijk zijn we de laatsten geweest die gisteren na sluitingstijd van het havenkantoor zijn binnengevaren.
In het dorp loopt de binnenhaven leeg. De brug staat open. De terrasjes zijn al goed bevolkt. Het belooft een mooie dag te worden. Op de terugweg stoppen we nog even bij de supermarkt alvorens terug te lopen naar de haven. Daar gaan we meteen de afwas doen en vervolgens de boot klaarmaken voor vertrek. We maken nog een praatje met onze buurman in de haven. Hij heeft zojuist AIS geïnstalleerd en is benieuwd of wij hem op onze plotter kunnen zien. Dat is inderdaad het geval.
Over de dijk heen zien we al grote hoeveelheden boten vertrekken richting het IJsselmeer. Als ook wij de haven uitgevaren zijn, zien we ook een hele stoet boten uit de Prinses Margrietsluis komen. Het is behoorlijk warm te noemen. De wind is ook wel wat minder dan we gehoopt hadden en de meeste boten liggen meer te dobberen dan dat ze echt vooruit komen. Wij besluiten het eerste gedeelte waar we nog in de luwte van het land zijn op de motor te varen. Zodra we bij het windmolenpark zijn, hijsen we het grootzeil en rollen het fok uit. Om nog wat uit de drukte te varen, houden we de motor nog even aan, maar al snel kan deze uit en zijn we heerlijk onder zeil. Lange broeken kunnen uit, extra kussens naar buiten en de e-reader op schoot. Het gaat misschien niet heel erg snel, maar het is heerlijk.
Bij de windmolens wordt onderhoud gepleegd door een WINDCAT, een soort catamaran. Deze is ons zojuist in hoge snelheid voorbij gevaren, waarna we nog geruime tijd naklotsen. Onder aan de windmolen blijft de motor aan en vaart de WINDCAT dus constant vooruit 'tegen' de paal aan met zijn boegfender. Het kan aan ons liggen, maar zou aanleggen toch niet efficiënter zijn?
WINDCAT CTV-vloot
De WINDCAT vaartuigen zijn speciaal gebouwd om offshore personeel te vervoeren tussen de kust, offshore windturbines, bouwvaartuigen en andere offshore activa. De vaartuigen bieden passagiers ruimte en comfort tijdens het vervoer en een veilig en stabiel platform voor veilige overdrachten, wat zorgt voor een hoge toegankelijkheid van offshore activa.
In alle schepen in onze vloot is rekening gehouden met de specifieke operationele vereisten voor de offshore windindustrie. Dit resulteert in een praktische en comfortabele omgeving voor de offshore technici om in te werken. De accommodatie heeft voldoende ruimte voor de technici om in en uit hun werk- en veiligheidsuitrusting te kunnen stappen. Er is voldoende opbergruimte beschikbaar voor het opbergen van werkuitrusting, gereedschap en apparatuur.
De accommodaties aan boord van de schepen zijn ruim en bieden een goed uitzicht en veel daglicht. Hierdoor is er een comfortabele omgeving voor tochten.
De combinatie van het ontwerp van het vaartuig en de gespecialiseerde boegfender geven het vaartuig een zeer effectief en veilig toegangssysteem. De vaartuigen zijn ook ontworpen om vracht van en naar offshore-activa te vervoeren, waarbij het grootste deel van de vloot is gecertificeerd voor het vervoer van gevaarlijke goederen. De vervoerde items kunnen variëren van de gereedschappen van de technici tot grotere items zoals generatoren.
Al snel zijn we bij de Rotterdamse Hoek. Nog even lekker genieten voordat Urk in zicht komt. Dan strijken we de zeilen weer en gaan het laatste stukje op de motor. De ondiepte voor Urk blijkt niet zo ondiep en dus varen we vrij dicht onder de kust langs. In de haven is het een drukte van belang. Al langs de pier liggen de boten dubbel gestapeld. Wij gaan toch kijken of we nog een plekje kunnen vinden. Uiteindelijk vinden we achter bij de werf nog een plekje aan het einde van een steiger.
We strijken weer neer in de kuip met een hapje, een drankje en een boek. Wat een heerlijk weer en wat is het ontspannend. Als de zon langzaam uit de kuip verdwijnt, gaat Renata op het dek bij de mast zitten om nog wat langer van de zon te kunnen genieten. Ondertussen loopt ook de havenmeester langs om een sticker aan onze boot te hangen, omdat hij gezien heeft dat we via de app betaald hebben. Voordat we eten gaan maken, maken we eerst nog een rondje door het dorp. Daarbij lopen we ook de pier af langs alle tallships.
We eindigen ons rondje bij de werf waar de Kamper Kogge ligt voor groot onderhoud. In drie weken tijd zal de huid onder de motor worden aangepakt. Eén van de koorleden van Paul Michèl is schipper op de Kamper Kogge en zo heeft Paul Michèl ook een keertje meegevaren. Op het droge zie je pas wat een diepgang zo'n boot heeft!
De Kamper Kogge
Het wrak oz-36 werd in Kampen gereconstrueerd. Elk stuk hout dat bij Zeewolde opgegraven was, werd geconserveerd, gemeten en vastgelegd. Met deze informatie maakten de koggebouwers elke knie, oplanger en huidgang na. Hiermee reconstrueerden ze een nieuw schip dat de naam Kamper Kogge kreeg.
Het wrak werd na onderzoek herbegraven op de plek waar het gevonden was. Door het hout in de grond te bewaren blijft het behouden. Boven de grond staat het bloot aan zuurstof en vergaat het eeuwenoude materiaal.
Bron: https://kamperkogge.nl/kamper-kogge
Terug op de boot gaat Paul Michèl koken en Renata schrijven aan de blog. De tafel dekken we weer in de kuip en in de beginnende schemering eten we ons maaltje van gebakken aardappeltjes met spek, worteltjes en verse tonijn. We zijn rozig, dus na de afwas gaan we even zitten met een kopje thee en dan lekker douchen.
Hoewel het sanitairgebouw hemelsbreed zeer dichtbij is, moeten we te voet toch een eindje tippelen door het uitgaansgebied en langs de werf. Als we in bed liggen horen we het geroezemoes van het uitgaansleven op de wal en we worden zelfs opgeschrikt door een flinke portie vuurwerk! Daarna vallen wij in slaap en keert de rust in het dorp ook langzaam weer terug.
Afstand door het water: 17,5 NM; Duur: 4 uur en 1 minuut; Gemiddelde snelheid: 3,6 Kts
Urk- Lelystad
Zondag 22-09-2024
We worden wederom gewekt door een heerlijk zonnetje door het voorluik, maar daarnaast ook door de kerkklokken die om 9.00 uur iedereen uitnodigen om naar de dienst te komen. Het zonnetje is een mooie verrassing, want vrijdag was deze nog niet voorspeld. We doezelen nog even wat alvorens we een lekker ontbijt gaan voorbereiden in de kuip. Wat een verwennerij weer. De haven is in de tussentijd al aardig leeg gelopen. Vermoedelijk degenen die nog wat verder moeten zeilen en de windstilte in de tweede helft van de middag voor willen zijn.
Rond half twaalf gooien ook wij de trossen los. Even na de pier maken we de zeilen in gereedheid. We hijsen het grootzeil en rollen het fok weer uit. Het gaat niet heel snel met de windkracht 2 Bft, maar we gaan toch nog zo'n 2,5 Kts vooruit. Het is prachtig weer en we vinden het niet bezwaarlijk om rustig richting Lelystad te dobberen. We hebben tenslotte de tijd. Om ons heen dobberen nog meer boten op weg naar hun bestemming. De één iets sneller dan de ander, door lengte van de boot of meer zeiloppervlak, maar voor allemaal geldt dat het rustig aan gaat.
Ondertussen liggen wij heerlijk in het zonnetje in de kuip en lezen weer lekker verder in onze boeken. Kan me niet heugen wanneer we voor het laatst zoveel tijd hebben gehad om relaxed te lezen. Rond kwart over twee naderen we de hoek bij de dijk en besluiten we de zeilen samen weer netjes op te ruimen. Het wordt hier wat drukker en we willen heel graag nog een paar uurtjes voor anker in de baai tussen Flevo Marina en Deko Marina. Paul Michèl ruimt de ankerkluis alvast uit. We blijken niet de enigen die op het idee zijn gekomen om hier te ankeren, maar ook voor ons is er gelukkig nog een prima plekje.
Als we het anker hebben laten zakken en de ankerbol hebben gehesen. strijken we weer neer in de kuip met een hapje en een drankje en - jawel - onze boeken. Er zijn weliswaar wat meer wolken vandaag, maar de temperatuur is heerlijk en de zon laat zich zeer regelmatig zien. Op het nabijgelegen strandje wordt muziek gedraaid. Het is wederom een heerlijke nazomerse dag.
In het laatste zonnetje van deze mooie zondag eten we in de kuip nog een lekkere maaltijd. Dan is het tijd geworden om anker op te gaan. Een beetje weemoedig dat dit heerlijke weekend erop zit, varen we het laatste stukje terug naar de haven.
Afstand door het water: 11,9 NM; Duur: 3 uur en 43 minuten; Gemiddelde snelheid: 2,8 Kts
Logs van onze tochten
Hieronder staan de logs van onze tochten afkomstig van de SWAY tracker. Als je klikt op de afbeelding van één van onderstaande tochten dan kun je meer details over deze tochten bekijken. De tocht van Urk naar Lelystad is verdeeld in twee etappes. Waarschijnlijk omdat we voor anker hebben gelegen in de Baai van Van Eesteren.
Klik op de afbeelding om meer details over de tocht te bekijken.
Videobeelden van dit weekend
Voor wie het leuk vindt. Je kunt hieronder de beelden bekijken van deze nazomerse tocht op YouTube!
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Bofkontjes jullie!!!
Wat een heerlijk ontspannen weekend. Weer energie op gedaan. En wat een geweldig weer. Leuk om te lezen
Renate wat kun je beeldend vertellen , het is of ik zelf aan boord meevaart . Heerlijk de dagelijkse sleur achter te laten. Ik heb weer genoten van de blog .
Renate! Met alle plezier weer jou blog gelezen en het was net of ik bij jullie in de zeilboot zat. Met de vriendelijke groeten van Harry Dolleman.
Weer een prachtig verhaal!