Dagenlang wachtten we op Texel in spanning af of de wind een keer zal gaan liggen. En dan eindelijk zijn de windgoden ons gunstig gestemd. De wind blaast weer een normale windkracht 3 à 4 Bft èn we vinden dat ene windgaatje dat lang genoeg is om de overtocht te maken! Noorwegen, here we come!
Donderdag 6 juli 2023
Na lang wachten is het dan zover. De depressietrein is eindelijk gepasseerd, geen storm in het verschiet. Na al die stormen is de spanning voor de meerdaagse oversteek naar Noorwegen bij Renata wel wat opgelopen. Maar met het weergaatje, dat we hebben gevonden, zullen we eerder te weinig dan te veel wind gaan ervaren, dus gooi die spanningen maar overboord. Vandaag gaan we beginnen aan de oversteek.
Volgens Zeilplanner moeten we één uur voor laag water vertrekken vanuit Oudeschild om via het Molengat richting Vlieland te varen. Dat betekent dat we om 4.09 uur ’s ochtends moeten vertrekken. Onze Duitse buurtjes, die om half vijf moeten vertrekken richting Enkhuizen, zwaaien ons uit. Er waait een westenwind, die het eerste gedeelte van de tocht richting Den Helder en het Molengat over het Marsdiep flink bemoeilijkt. We hebben wel twaalf rakken nodig om fatsoenlijk het Molengat op te kunnen varen. De wind zit ons daarbij tegen, maar ook al eerder dan verwacht de stroming. Met deze westenwind, hadden we blijkbaar toch eerder moeten vertrekken, zodat we langer gebruik hadden kunnen maken van de ebstroom. Nu moeten we 3,5 uur lang heel hard werken, zelfs met de motor erbij aan!
Na het Molengat varen we relaxed richting Vlieland. Tenminste, dat was de bedoeling. Al vrij snel komen drie straaljagers door de geluidsbarrière langs denderen. En als dat nou alles was, maar ze vliegen zeker zo’n dertig rondjes boven onze boot langs. Ze komen laag boven ons over, draaien op hun kant en stijgen daarna naar grote hoogte om buiten zicht om te keren en opnieuw over te komen. Ze komen steeds dichterbij en één draait zelfs vlak achter de boot langs. Woh, indrukwekkend en zeer slecht voor de oren! We zijn blij als deze straaljagers aan een volgende oefening beginnen, buiten onze gehoorsafstand.
Boven Vlieland zetten we koers naar het noorden op fok en grootzeil. We hebben allebei een korte periode dat onze zeebenen ons een beetje in de steek laten, maar gelukkig duurt dit niet al te lang. Verder bestaat ons ritme voornamelijk uit een paar uurtjes sturen en dan weer een paar uurtjes slapen. Of het de frisse buitenlucht is of het moeten wennen aan het non-stop doorvaren of misschien wel een mix, wie zal het zeggen. Het is zo en dat is ook prima!
Wat later op de avond eten we mie met saté en dat gaat er wel in. Al snel blijkt dat het eigenlijk gennaker weer is, maar hoelang houden we deze wind? We willen de gennaker niet midden in de nacht weer omlaag moeten halen. Nu zouden de windvoorspellingen ons dus goed van pas komen. Gelukkig hebben we voor vertrek schermafbeeldingen gemaakt van de windkaarten met betrekking tot de Noordzee van WindFinder en Windy voor iedere drie uur in de komende vier dagen. Deze pakken we erbij en dan blijkt dat de wind naar verwachting de hele nacht gunstig blijft. Dus om een uur of tien ’s avonds hijsen we de gennaker aan stuurboord zijde en zetten koers op 330° à 340°. Bijna recht naar het noorden dus. Meteen gaan we twee knopen sneller vooruit, van een 4,5 NM per uur naar een 6,5 NM per uur. Niet zo gek, want het oppervlak van de gennaker is vele malen groter dan die van het fok en het grootzeil samen, dus dat wil wel! Heerlijk, het wordt dan tevens een stuk comfortabeler op de boot, omdat er meer druk is voor op de boot en de boot dan dus stabieler in het water ligt.
Om 22.30 uur neemt Paul Michèl de eerst nachtwacht.
Vrijdag 7 juli 2023
Om 1.30 uur neemt Renata het roer over. Na een uurtje moet Renata Paul Michèl helaas alweer wekken, omdat er een tanker op ramkoers ligt die iedere keer als Renata probeert haar koers aan te passen, zijn koers ook weer aanpast, waardoor dat gevaarte weer op ramkoers ligt. We houden het maar even goed in de gaten samen en gelukkig gaat het gewoon allemaal goed. Paul Michèl gaat weer slapen en Renata neemt de volgende twee uur ook nog voor haar rekening. Tijdens de shift van Paul Michèl van 4.30 uur tot 6.30 uur gebeuren er gelukkig geen rare dingen. In de volgende shift van Renata helaas weer wel. Wederom maakt ze Paul Michèl na een uurtje alweer wakker. Twee keer hoort ze namelijk een oproep op de marifoon waarin Ohana gezegd lijkt te worden, maar wat niet goed verstaanbaar is. Toen was het een tijdje stil voor de marifoon weer tot leven kwam. Met haar oor dichtbij de marifoon blijkt inderdaad dat we via de marifoon opgeroepen worden. Het is slecht te horen in de wind, dus Renata vraagt Paul Michèl of hij binnen kan luisteren en reageren. Het blijkt een ‘Guard Vessel’ die aangeeft dat we ons in een ‘restricted area’ bevinden. Ze reageren niet op onze oproep terug. Om problemen te voorkomen, halen we de gennaker naar beneden, rollen het fok uit en verleggen onze koers. Eindelijk krijgt Paul Michèl hen dan toch op de marifoon. Blijkbaar zijn ze kabels aan het controleren op de bodem van de zee en dat mag niet verstoord worden. Eerst krijgen we de vraag of we aan het vissen zijn. Nee, dat zijn we niet. Dan of we sonar gebruiken. Ja, alleen voor de dieptemeter. Dan is het blijkbaar oké. We mogen weer terug naar onze oorspronkelijke koers. Met andere woorden, voor niks de hele gennaker naar beneden gehaald… We wachten nu eerst maar tot we deze ‘Guard Vessel’ achter ons hebben gelaten en hijsen dan de gennaker weer, nu over bakboord, omdat we na twee olieplatforms de koers weer willen verleggen richting noorden.
Niet veel later stuiten we op de volgende ‘Guard Vessel’. Proactief proberen we af te stemmen of we door kunnen varen. Ze reageren echter niet en wij negeren het verder maar. Dan blijkt dat we langs een soort straat met olieplatforms terecht zijn gekomen, waar je dus niet tussendoor mag varen. Dit betekent dat we weer koers moeten zetten parallel aan de straat om deze op een toegestane plek te ronden. De gennaker mag dus weer van kant wisselen, terug naar stuurboord. Terwijl het een eeuwigheid lijkt te duren voor we de straat 'uit' zijn, eten we ondertussen om drie uur ’s middags een lekker bordje macaroni. En dan eindelijk na het ronden van dit olieveld kan de gennaker weer naar bakboord. De wind is inmiddels wel wat aan het teruglopen naar 7 à 8 Kts (windkracht 2 Bft).
Paul Michèl kookt weer een lekker maaltje van aardappelpartjes, broccoli en gemarineerd filetlapjes. Dit eten we buiten aan tafel in de kuip op. De wind is inmiddels nog maar 3 Kts (windkracht 1 Bft). Dat is wel erg weinig. We komen maar langzaam vooruit en schommelen veel vanwege de voor de windse koers. Na de afwas ruimen we de gennaker op en starten de motor. Zo gaan we de nacht in met een koers van 350°. Renata gaat eerst nog even plat en Paul Michèl gaat ondertussen door tot 23.00 uur. Dan begint alweer de eerste shift van onze tweede nacht op de Noordzee.
Zaterdag 8 juli 2023
Om 1.00 uur komt de maan op en dat heeft Renata nog nooit eerder gezien realiseert ze zich. Uit het water rijst een oranje bolletje op, die langzaam langs de hemel naar boven schuift en witter wordt. Donker is het overigens niet echt, want in het noorden wordt de hemel niet zwart, het blijft een beetje schemerig. We sturen nog altijd alles op de hand deze reis, omdat we niet altijd de stuurautomaat willen en kunnen gebruiken. En dan begin je vanzelf creatief te worden. Het staan ben je na een tijdje wel zat. En zittend sturen met alleen je armen is ook best intensief. Over dus op een nieuwe techniek, het voetsturen! En dat blijkt echt een geweldige uitvinding. Voldoende druk op het stuur, gewoon kunnen zitten en ook nog twee handen vrij om een flesje drinken open te kunnen maken, een bordje eten naar binnen te schuiven of zelfs ondertussen notities te maken voor de blog of een boek te lezen. Uiteraard altijd met een schuin oog op de plotter en omgeving voor overige scheepvaart en aandachtspunten. Het betere multitasken!
Om half twee neemt Paul Michèl het stokje weer over. Renata duikt in bed tot half vijf. Om 5.00 uur komt de zon alweer op. Weer een nieuwe dag op deze oversteek. Inmiddels zijn we al ruim over de helft. Na de luwte van de nacht, hijst Paul Michèl de zeilen weer. Heerlijk dat de motor weer uit kan! De lucht is strakblauw. Tijd om de stuurautomaat aan te zetten en te ontbijten met een lekker afbakbroodje en een eitje aan tafel in de kuip. Inmiddels hebben we de drukte van het vrachtverkeer en de olieplatforms gelukkig achter ons gelaten.
Net als Renata wil gaan zitten met een boek, ziet ze iets grijzigs langs de boot schuiven. Zag ze dat goed? Was dat een dolfijn? Paul Michèl, kijk! Het blijken zelfs drie dolfijnen te zijn! Ze zwemmen rondjes langs de boot, komen boven en verdwijnen weer onder water. Het is echt een spelletje. We gaan op de punt van de boot liggen en kunnen ze bijna aanraken. Het water is zo helder blauw, dat we ze al van verre zien aankomen. Om beurten passeren de dolfijnen de punt van de boot en zwemmen daarbij regelmatig even op hun zij om ons ook te kunnen zien, althans zo lijkt het. Ze krijgen er geen genoeg van en wij uiteraard ook niet. Af en toe zwemmen ze even wat verder van de boot met ons mee en dan schieten ze weer pijlsnel terug om met ons te spelen.
En zo gaat dat een uur lang door tot ze weg lijken en wij ons weer naar de kuip verplaatsen. Ze zwemmen toch nog één keer met z’n drieën langszij om gedag te zeggen en verdwijnen dan weer in de verte. Wauw, dit is echt zo ontzettend gaaf. Echt geweldig!!! De dolfijnen hadden overigens een witte snuit. Nazoekend welke dolfijnen op de Noordzee voorkomen en wat de kenmerken daarvan zijn, lijkt het erop dat we te maken hebben met Witsnuitdolfijnen.
Een paar uur later komt er nog een ander groepje dolfijnen langs. Ook zij komen even spelen, maar houden het wat sneller voor gezien en verdwijnen dan weer in de diepten van de zee. Twee keer op één dag een dolfijnenshow, wat een verwennerij! Maar dat is niet de enige verwennerij. Paul Michèl heeft een lekker vers broodje gebakken en daar een heerlijke lunch mee bereid. Het doet ons denken aan het smørrebrød uit Denemarken vorig jaar!
Het is trouwens echt heel warm weer, dus na dagen met lange broeken en laagjes, kunnen we nu eindelijk uit de kleren. Wat een genot! Het water is bijna zo glad als een spiegel. Dat heeft ook een reden. De wind zakt helemaal weg en jammer maar helaas moeten we weer verder op de motor, maar Noorwegen komt in zicht.
De dieptemeter geeft er intussen ‘de brui’ aan. En dan bedoelen we niet dat hij kapot is, maar het is hier zo ongelofelijk diep dat onze dieptemeter dat niet meer kan meten. Op zich geen probleem, ware het niet dat we constant een melding krijgen dat de dieptemeter geen gegevens binnen krijgt. Het vergt even wat zoekwerk, maar dan vindt Renata de oplossing. Door het 'ondiep alarm' uit te zetten, zijn we van deze melding af. Achterliggende gedachte van de melding is natuurlijk dat bij gebrek aan diepte-informatie het theoretisch ook heel erg ondiep zou kunnen zijn zonder dat je dat in de gaten hebt…
Het is overigens de eerste dag dat we niet alleen maar sturen en slapen. Misschien beginnen we langzaam te wennen aan ons zee-ritme. Omdat we niet in de nacht aan willen komen in Egersund, stellen we onze snelheid naar beneden bij tot zo'n 3,5 Kts. Dat is bovendien op deze spiegelgladde zee wel net zo comfortabel, want veel minder lawaaierig. We nemen weer laat de avondmaaltijd, omdat we ’s nachts door moeten werken. Paul Michèl gaat tegen half tien ‘voorslapen’. Renata houdt de boel tot 23.00 uur in de gaten. De zonsondergang is weer schitterend. Het water lijkt wel een aquarel schilderij.
Blijkbaar zijn we rond half acht de Noorse wateren binnengevaren, want er is een SMS binnengekomen van KPN dat we ons in Noorwegen bevinden. En dat betekent dat er weer sporadisch bereik is en we het thuisfront een SMS-berichtje kunnen sturen dat het allemaal goed gaat. Bij zo’n lange oversteek is daar toch extra behoefte aan. Om 23.00 uur neemt Paul Michèl de eerst nachtshift weer op zich. Renata gaat lekker slapen. Pas om 3.00 uur neemt ze het stokje over.
Zondag 9 juli 2023
Het Noorse land is inmiddels in zicht. Het kabbelt rustig voort. Dus met een e-reader onder de arm begint Renata aan haar shift. Elke paar bladzijden even om je heen kijken. De plotter goed in de gaten houden voor andere schepen die op ramkoers kunnen liggen en verder lekker relaxen. De verwachting is dat we rond half acht voor de ingang van de fjord naar Egersund zullen zijn. Om 7.00 uur wekt Renata Paul Michèl weer en samen ervaren we de eerste aanblikken van Noorwegen. Na een fantastische overtocht, genieten we volop! Op de plotter zien we dat de Cestlavie net voorbij Egersund voor anker ligt, wat een toeval dat we zo dichtbij zijn!
We varen de Søragabet binnen. Het duurt dan nog ongeveer anderhalf uur naar Egersund. Daar leggen we aan aan de eerste steiger in de haven. Dat is de enige steiger waar boten kunnen liggen met een diepgang tot maximaal zo’n 2,5 meter.
Het blijkt raar om weer vaste grond onder de voeten te hebben, ervaren we als we - na het ontbijt en een powernap - vanaf de steiger weer voet aan land zetten. De welkome douche lijkt te bewegen en dat lijkt feitelijk alles op het vaste land, zodra je zelf niet in beweging bent. Blijkbaar zijn we in die paar dagen onze landbenen al kwijtgeraakt!
We maken een korte wandeling door het dorpje, waar op zondag niet zo heel veel te doen is, omdat de winkeltjes dicht zijn. Daarna doen we op de boot wat klusjes, maken een dolfijnenfilmpje en beginnen aan het schrijven van deze blog van vier dagen op zee. Even relaxen of eigenlijk toch nog hard werken?
Morgen willen we op tijd weer opstaan om door te varen naar Stavanger. Daar zijn we dan voor er weer slecht weer en windkracht 6 Bft langskomt en we wellicht even vastliggen. Het was fijn om op Egersund aan te varen, omdat we veel te weinig wind hadden. Daardoor waren we al erg lang op de motor aan het varen waren. In Egersund is echter niet zo heel veel te doen, dus we willen graag verder!
Afstand door het water: 442.4 NM; Duur: 76 uur en 41 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,8 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Zo is er altijd wat te beleven op het water!
Een prachtig dolfijnenfilmpje en fantastisch weer. Mooi dat het zo goed gaat, houden zo!
Het is niet saai zo’n overtocht. Wat Een mooi avontuur!,
Prachtig filmpje van de dolfijnen. Veel plezier nog samen.
Wat een intensieve reis je moet de hele tijd aan staan er gebeurt altijd wel wat. Maar dat is ook weer verrassend. Goede reis verder.
Wow, buurtjes, wat een prachtig avontuur is dit .
Zo gaaf wat jullie meemaken en zo mooi die dolfijnen die jullie begroeten en begeleiden naar Noorwegen 🐬
Stoer Renata hoe jij dit allemaal gewoon doet 💪
Geniet van deze mooie reis samen !
What a wonderful, exciting trip!
Heftige trip geweest, maar jullie hebben het hartstikke goed gedaan. Nu kan het grote genieten beginnen. Hopelijk stabiel weer. Vanuit een zonnig Friesland een hartelijke groet.
Hi wat een mooi verslag. Prachtige oversteek en ja we lagen inderdaad in de buurt van Egersund in een mooie baai. Leuk dat je ons noemde. Wie weet treffen we elkaar. Groetjes Marianne en Meine
Wat hebben jullie een mooie overtocht gehad. Op Marinetraffic hebben we jullie geprobeerd te volgen maar raakten jullie boven Vlieland al vrij snel kwijt. Net onder de breedte van Thyborøn waren jullie er opeens weer en zagen we jullie een grote bocht maken. Na wat puzzelen wisten we dat jullie om dat cluster productie platformen heen aan het gaan waren. Later zagen we jullie Egersund binnenlopen. Geniet van de westkust en alle mooie plekjes.
Groetjes,
Arjen en Ilse
Toch wel weer een paar ervaringen om U tegen te zeggen hoor! Maar mooi cadeau die dolfijnen!, da’s extra genieten! Witsnuit of niet, zéker weten dat je geniet! Nog veel plezier, heel veel, én blijf heel!
Wat een geweldige tocht maken jullie. Chapeau
Geniet van Noorwegen
Ha zeerotten wat moet het een geweldige ervaring zijn om via de zee een ander land aan te doen en dan zomaar binnen te stappen. Vraag worden Julie nog gecontroleerd door de Douane?
Het is precies wat wij tegen elkaar zeiden. Gewoon even over zee een ander land instappen. Heel bijzonder. De douane hebben we nog niet gespot, je kunt hier gewoon sneaky binnenvaren!
Geweldige reis .Lijkt me wel vermoeiend om ‘s nachts door te varen . Zeker met obstakels als olieplatform. Mooie opnamen van de dolfijnen . Veel plezier en “ Behouden Vaart “ ⛵️⚓️🤓👍🛟
Wat een prachtige blog. Met heel veel interesse gelezen en vooral het YouTube filmpje van de Dolfijnenshow midden op zee GEWELDIG! Ik wensen jullie nog een hele fijne vakantie toe en behoudenvaart.
Dolfijnen op bezoek! Je bent bevoorrecht als je op die manier even in de speeltuin van moeder Natuur mag kijken!!
De zee heeft voor jullie haar mooiste kleed aangetrokken met als bonus de dolfijnenshow. Het leest bijna alsof je erbij bent! Top!!
Wat weer een mooi verslag van jullie belevenissen. En dan die dolfijnen die jullie de weg wijzen naar Noorwegen, dat moet jullie toch wel een fijn gevoel geven van we zijn hier niet alleen. Maar wij hebben zaterdag een heel gezellige BBQ gehad met het FMK. Ja, je kunt niet alles meemaken. Voor jullie nog heel plezier in Noorwegen en zien uit naar jullie volgende blog. Hartelijke groeten Anno
Gisteren jouw gegevens van Tjeerd gekregen. Wat ontzettend leuk. Ik ga jullie volgen.
Behouden vaart en tot ziens
Wat leuk om jullie te volgen. Wij zijn van plan vlgd jr 3mnd met zelboot naar scandinavia te gaan. Voor ons 1e keer die richting.
Heel spannend om dit allemaal mee te maken. Wel veel afwisseling en constant alert blijven begrijp ik. Kom behouden thuis. A+J
Wat een mooie en enerverende reis! Fijn dat alles goed is gegaan!
Succes met het vervolg en genieten.
Gr Jelte
Wat een geweldig avontuur! Heel leuk om jullie mooie tocht mee te beleven.