ZOALS DE WIND WAAIT...

Soms is het de kunst om met alle winden mee te kunnen waaien.

De overtocht: Vrijdag 21 juli 2023 - Maandag 24 juli 2023

Ondanks er weinig te vertellen is - want er is feitelijk niets te zien behalve zee - vliegt de dag toch voorbij. Hoe dichter we in de buurt van de Regnar-ton komen, hoe drukker het wordt met andere scheepvaart. Dat lijkt ons een goed teken. We komen hier ook één verdwaalde zeilboot tegen, die onderweg is naar het noorden. Vrachtverkeer omzeilend varen we zo de tweede nacht in. Paul Michèl neemt weer de eerste shift voor zijn rekening. De tweede shift is voor Renata. De omgeving bestaat op dat moment uit twee tinten zwart. Voor de zeer oplettende kijker is er een heel dun lijntje te ontwaren wat de horizon zou moeten zijn. Naarmate het lichter wordt gaat dit over in vier tinten grijs. En helaas komt met het grijs ook de regen...

Het begint langzaam donker te worden en we vragen ons af hoe we zo de nacht in moeten. Renata heeft een rotsvast vertrouwen in Paul Michèl, maar als ook hij gaat twijfelen... We besluiten hulp in te roepen. Renata pakt de marifoon en gaat bij de ingang naar de kajuit uit de wind zitten. 'Mayday mayday mayday, this is sailing vessel Ohana, sailing vessel Ohana, sailing vessel Ohana'. Na een aantal oproepen komt er wat gekraak op de lijn en iemand zegt wat, maar Renata kan het niet verstaan. Opnieuw proberen maar en nog eens opnieuw. Paul Michèl geeft aan de 'DISTRESS'-knop in te drukken. Hiermee zend je een noodoproep uit naar de kustwacht. Niet veel later komt er een nabije boot op de lijn die vraagt wat onze positie is. En jawel, hij ziet ons. Vervolgens is het weer stil op de lijn. Een paar minuten later zegt Paul Michèl dat hij een boot aan ziet komen. Binnen tien minuten is de sleepboot achter ons. Renata krijgt de vraag wat de reden is van de distress, want het ziet er allemaal goed uit. Probleem is uiteraard hoe lang dit zo doorgaat, want Paul Michèl houdt dit geen hele nacht vol. De sleepboot vraagt wat we willen dat hij doet. Renata vraagt wat de opties dan zijn. Nou, hij kan een helikopter voor ons regelen om ons van boord te halen. Renata overlegt kort met Paul Michèl in de verwachting dat dit niet zal zijn wat hij wil, want dan kun je de boot wel afschrijven. Renata geeft dus aan dat we geen helikopter willen. In plaats daarvan vraagt ze of de sleepboot kan kijken wat de weersverwachting is. Dat wil hij voor ons doen. Een paar minuten later komt hij weer op de lijn en vertelt dat hij Windfinder heeft geraadpleegd en dat het met een paar uurtjes over is. We besluiten het verder te proberen. De wind neemt nog verder toe en haalt zelfs de 38 Kts, een hele dikke windkracht 8 Bft. Paul Michèl stuurt ons door de muren van 5 à 6 meter hoog die op hem afkomen. De boot landt regelmatig met een zware knal op het water. Hierdoor is ook het reddingsvlot losgeslagen. Het ligt nog wel in het gangboord. 

De sleepboot vaart nog een half uurtje achter ons aan en informeert dan weer hoe het gaat. Het gaat op dat moment naar omstandigheden goed. Hij zegt dat de wind nu met een uur beduidend minder moet worden. Hij zegt dat we het uitstekend doen en hij vraagt of hij nog iets voor ons kan betekenen. Hij zegt dat de kustwacht van Noorwegen en Duitsland op de hoogte is. Wij geven aan dat we het zo verder wel weer aandurven en bedanken hem zeer hartelijk voor zijn hulp. 

Het is bizar, maar na een uur is de storm aanmerkelijk bedaard. De dikke twintig knopen wind voelen aan als een briesje. Het golft nog wel flink na. Zodra de wind nog wat meer is gezakt, neemt Renata het roer over. We varen inmiddels bij de windmolenparken die op onze route naar Borkum liggen. Het is een uur of half twee 's nachts en Paul Michèl is kapot, doorweekt en ijs- en ijskoud. Hij trekt alles uit, doet droge kleren aan en kruipt onder het dekbed. Renata wil hem laten slapen tot het helemaal licht is en we in de buurt van de betonning richting Borkum komen. Helaas schakelt om vijf uur 's ochtends de plotter opeens uit en daarmee dus de navigatie. Gelukkig wist Renata nog welke koers we aan het varen waren. We halen de papieren kaarten erbij en de B&G-app op de mobiel. Uiteindelijk blijkt dat we inderdaad de juiste koers varen. Paul Michèl gaat vervolgens aan de slag om de plotter weer aan de praat te krijgen. Er is zo immens veel water over de boot heen gekomen vannacht dat het weleens een vochtprobleem zou kunnen zijn. Hij maakt alle aansluitingen weer goed droog en gelukkig start de plotter na een tijdje weer op. Paul Michèl kan dus weer terug in zijn bedje. Helaas blijft de plotter vervolgens eens in de zoveel tijd uitvallen, maar gelukkig start hij steeds weer op.

Hoewel we nog geen stabiele verbinding hebben met de wal, zijn er in de tussentijd toch een paar berichten binnengekomen. Blijkbaar is het thuisfront benaderd door de kustwacht. Heel vervelend dat we ze op dit moment niet gerust kunnen stellen.

Om 9.00 uur gaat Renata ook nog even slapen, zodat we om 11.00 uur samen het betonde stuk van de route afleggen vanaf de Westerems-ton. 'Borkum, here we come!' Twee uur later leggen we aan in de Burkuna-haven op Borkum. Overtocht succesvol beëindigd! We zijn trots op elkaar en op de boot, die het zo ontzettend goed gehouden heeft! Tijd voor een hele dikke knuffel! 

Het is ook hoog tijd om contact op te nemen met het thuisfront. Blijkbaar zijn zij gisteravond rond half elf gebeld door zowel de Duitse als de Nederlandse kustwacht. Deze wisten te vertellen dat we in de buurt van de windmolenparken waren en vermoedelijk last hadden van de hoge golven. Ze vroegen naar ons satellietnummer (wat we overigens niet hebben), omdat ze het contact met ons verloren hadden. Lekker geruststellend voor het thuisfront, die hebben de hele nacht geen oog dichtgedaan. Aan de andere kant wel geruststellend dat de systemen lijken te werken in geval van nood. 

We pakken de bus van 19.00 uur terug naar de haven. Paul Michèl gaat nog even kijken naar de plotter, want het zint hem niet dat hij steeds uitvalt. We prijzen ons gelukkig dat dit niet midden in de storm is gebeurd. De plotter blijkt bij de aansluiting wat last te hebben van corrosie, dus daar moet een nieuwe aansluiting voor komen. Voor nu zorgen we dat de plotter de rest van de tocht blijft werken met een tijdelijke oplossing. Daarna is het hoog tijd om na drie nachten eindelijk weer gewoon in bed te kruipen. Om 21.00 uur zijn we al diep onder zeil.

Afstand door het water: 338,0 NM; Duur: 65 uur en 2 minuten; Gemiddelde snelheid: 5,2 Kts

Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.