Flexibiliteit staat hoog in het vaandel als het zeilen betreft. Met wachten op het juiste weergaatje en wijzigende windverwachtingen worden planningen vaker gewijzigd dan gevolgd. Daarnaast zijn er natuurlijk ook altijd andere dingen die roet in het eten kunnen gooien.... Zo ook nu!
Dinsdag 25 juli 2023
Na een heerlijke nachtrust ontwaken wij weer om 8.00 uur. Elf uur geslapen, dat was wel even nodig! We kunnen de dag rustig beginnen. Het plan is om de reis te vervolgen via de Staande Mastroute. De wind op zee komt voorlopig nog uit het westen en even wat relaxter vaarwater is ook best wel lekker. We vervolgen onze route dus naar Delfzijl. Om optimaal gebruik te kunnen maken van stroom mee, willen we om 10.30 uur vertrekken.
Het voelt uitzonderlijk om vandaag zonder zeilpak het water op te kunnen gaan. Dat is de eerste keer sinds ons dolfijnenavontuur. We hebben nog niet getankt na onze oversteek, dat komt in Delfzijl wel. Voor de zekerheid vullen we de tank wel aan met onze jerrycans. Ook vullen we de olie bij en maken het wierfilter schoon. Om even over half elf zijn we klaar voor vertrek. De motor denkt daar echter anders over en geeft geen kik. Maar goed dat Paul Michèl zo handig is. Hij checkt de accuspanning, maar daar is niets mis mee. Vervolgens duikt hij in de motorruimte. Hij checkt de zekering. Daar lijkt ook niets mis mee, maar wellicht speelt ook hier een vochtprobleem. Door de overtocht is het vochtig en klam geworden op de boot. Ook de walstroom en zelfs de mobiele telefoon klaagden al over vocht in het systeem. Zodra de zekering weer op zijn plek zit, probeert Renata de motor te starten en jawel hoor, hij draait weer als een zonnetje. Met een uurtje vertraging gaan we alsnog op weg.
Met de stroming mee gaat het als een speer richting Delfzijl. Onderweg zien we een vrachtschip met drie complete windmolens aan boord. Dat is toch wel indrukwekkend. Ook passeren we verschillende vissersboten. Het is droog en tussen de wolken schijnt de zon. Een relaxed tochtje met wind van achter en het fokje op en een beetje sturen langs de betonning. Renata vermaakt zich wel aan het roer.
We passeren links en rechts industrie en windmolenparken. Met een gemiddelde snelheid van 7 Kts schiet het goed op. Bij de afslag naar Delfzijl staat een zeer sterke stroming. Er vaart hier constant een motorboot met zwaailicht vermoedelijk voor de grotere scheepvaart, maar misschien ook voor eventuele begeleiding. Renata mag hier oefenen met de bocht nemen bij sterke stroming. Met Paul Michèl's goede tips gaat dat heel soepel. Oefening baart kunst, is toch het belangrijkste bij het leren varen en zeilen.
Al vrij snel komt Delfzijl nu in zicht. Voor we onze route vervolgen naar de Staande Mastroute, varen we Jachthaven ZV-Neptunus binnen waar een bunkerstation is. Er ligt al een boot aan de pomp, maar daarnaast is nog een plekje, voordat de eerste ligplaatsen beginnen. Het is niet het makkelijkste plekje om aan te varen qua overgebleven ruimte. Doordat de steiger ook nog aan hoge wal ligt, komen we niet dichtbij genoeg voor Renata om van boord te kunnen springen. Renata gooit dus een lijn naar iemand op de kant. Deze meneer doet niet veel moeite om de lijn te vangen en de lijn belandt dus van de steiger in het water. De achterkant van de boot komt wel bij de steiger en Paul Michèl stapt hier af. Zijn lijn blijft helaas achter het reddingslampje hangen en als hij hieraan zou trekken, trekt hij de boel kapot. Zo komen we in de situatie dat Paul Michèl op de kant staat en Renata alleen op de boot. Of ze maar even opnieuw aan wil komen varen om een nieuwe poging tot aanleggen te doen. Renata roept dat ze dit helemaal niet kan, maar Paul Michèl staat er relaxed bij op de steiger. Er komt van alle kanten hulp. Onder andere mensen met pikhaken en voldoende mensen om lijnen aan te pakken. Renata maakt een rondje in de kom voor de steiger en komt nu - op advies - andersom aanvaren. Met de tips vanaf de kant stuurt Renata de boot netjes met de punt naar Paul Michèl. Even terugslaan om geen aanvaring met de boot in de eerste ligplaats te veroorzaken en dan kan Paul Michèl de voorlijn aan bakboord pakken. Vervolgens gooit Renata de achterlijn aan bakboord naar de hulptroepen op de steiger en zo trekken ze de boot verder naar de kant. Renata haalt opgelucht adem. Missie in één poging volbracht, niets geramd en gejuich van de mensen op de kant. Nogmaals... al doende leert men, maar normaal zou Renata deze actie niet als eerste oefenmateriaal kiezen.
Eenmaal op de kant blijkt dat de diesel aan de pomp bijna op is. We mogen het laatste restje uiteraard wel hebben. Hiervoor zal havenmeester Samantha over twintig minuten naar het bunkerstation komen.
In de tussentijd spreken we Riens en Ineke van SY Zeezwaluw. Zij hebben afgelopen winter met Marianne en Meine van SY Cestlavie in de Oosterhaven in Groningen gelegen. Van Ineke horen we dat de Staande Mastroute het vandaag niet gaat worden, omdat de Driebondsbrug in Groningen maar één keer in de week draait en wel op vrijdag om 11.00 uur. Oké, nieuwe uitdaging, want dan hadden we al thuis moeten zijn voor de kinderen.
Nieuwe plannen worden gesmeed. We blijven hier in de haven liggen. Vrijdagochtend in alle vroegte zullen we onze weg vervolgen naar Groningen. De kinderen laten we met de trein naar Groningen komen en dan stappen zij daar - na de Driebondsbrug - aan boord om het laatste gedeelte van onze zeiltrip mee te varen via de Staande Mastroute naar Lelystad. In de tussentijd gaan wij Delfzijl onveilig maken.
De energieke en goedlachse havenmeester Samantha geeft ons 20 liter diesel en een mooi plekje in de haven. Zodra we op onze ligplaats liggen, gaat Renata aan de slag met de blog van de overtocht. Paul Michèl doet de huik om het grootzeil en de fokkehoes om het fok. Als hij met dat laatste bezig is, ziet hij opeens wat die rotklap heeft veroorzaakt, toen we net aan onze overtocht naar Nederland waren begonnen. En daar zijn we niet blij mee. We zijn onze trilenz 12" radarreflector verloren, zo'n ding met drie bollen wat boven in de mast gemonteerd zit en ervoor zorgt dat we goed zichtbaar zijn op de radar. En zo'n apparaat kost toch wel zo'n € 400... Bovendien is ook het dek door de val op twee punten beschadigd. Maar eens kijken wat de verzekering hierin kan betekenen...
Ook vanavond gaan we lekker uit eten. Deze keer bij Antalya, een Turks & Italiaans restaurant. Het is fris, modern en sfeervol ingericht en we krijgen weer een heerlijk maaltje te verorberen. Zeer voldaan lopen we terug naar de boot waar we weer lekker gaan slapen.
Afstand door het water: 23,3 NM; Duur: 3 uur en 17 minuten; Gemiddelde snelheid: 6,9 Kts
Woensdag 26 juli 2023
Vandaag een dagje Delfzijl. We beginnen de dag met het plaatsen van onze blog van de overtocht. Straks gaan onze volgers zich nog zorgen maken of we de overkant wel gehaald hebben.
Nu we onze zeiltrip noodgedwongen moeten verlengen, is het tijd voor een wasje. Terwijl wij de was doen is havenmeester Samantha druk in de weer bij het sanitair. Ook dat houdt ze allemaal gewoon zelf schoon. Tijdens een gezellig praatje is de was zo gedaan.
Net als we onderweg zijn naar watersportwinkel Delfparts in het nabijgelegen Farmsum - om de kaart van de Staande Mastroute te halen - begint het te hozen. We rennen snel terug naar de boot, hier hebben we geen zin in. Daar wachten we de bui af en gaan opnieuw op pad. Deze keer wel succesvol en met een zonnetje erbij. We lopen over de spuisluis in het Oude Eemskanaal.
Spuisluizen hebben als doel het dichtslibben van waterwegen te voorkomen en zijn vooral toegepast bij kleine zeehavens. Achter de sluis bevindt zich een waterbekken, dat bij vloed wordt gevuld. Bij afnemend tij wordt de sluis gesloten om deze bij laagwater weer te openen. Door het met grote kracht naar buiten stromende water wordt het slib dat op de bodem voor de sluis is neergeslagen losgewoeld en afgevoerd.
Bron: sluizenenstuwen.nl
Bij de watersportwinkel ligt het boekwerk van de Staande Mastroute al voor ons klaar. We worden allervriendelijkst geholpen. Na een gezellig praatje vervolgen wij onze route.
We lopen naar het centrum van Delfzijl om wat te winkelen en aansluitend boodschappen te doen. Hierbij stuiten we op een informatiepaal over de historie van het vestingstadje Delfzijl:
Delfzijl ligt op een belangrijke strategische plek en dat heeft van begin af aan de ontwikkeling van de nederzetting bepaald. Vanaf de dertiende eeuw werden van hieruit de scheepvaart op de Eems en vanaf de vijftiende eeuw de handelsroute naar Groningen gecontroleerd. Met de aanleg van drie sluizen (zijlen) in de Delf (de oude benaming van het Damsterdiep) kon men het zeewater buiten houden of ter verdediging het zeewater gecontroleerd over het land laten stromen. Omstreeks 1400 was er al een primitief havenbedrijf.
In het centrum van Delfzijl staat ook nog de mooie stellingmolen genaamd 'Adam' uit 1875. Het is een oude korenmolen.
Adam is een molen met een voorgeschiedenis. Deze was namelijk, mèt een andere molen genaamd Eva, begonnen als watermolen voor de schepperij Innersdijk aan het Boterdiep bij Bedum. De bouw van deze molens werd op 8 april 1790 aanbesteed. Omstreeks 1817 raakten beide molens overbodig door de bouw van nieuwe watermolens. Eva verhuisde naar Usquert, waar zij een tweede leven begon als korenmolen en op 19 december 1890 afbrandde. De vervolgens herbouwde - en nog altijd bestaande - molen behield de naam Eva. De Adam bleef evenwel in Bedum en werd daar in 1817 verkocht aan Hendrik Jans Brouwer die het verbouwde tot pelmolen. Later is met deze molen ook koren gemalen.
In 1875 verhuisde Adam, met behoud van zijn naam, van Bedum naar Delfzijl. Bij die herbouw moet het achtkant zijn ingekort.
Bron: Molendatabase.nl
Even verderop bij de haven staat het kunstwerk 'Video Clip Folly':
Bij de haven van Delfzijl, in het zicht van de Eems, staat een wonderlijk bouwwerk: een folly. Het lijkt alsof het gebouw dat gebouwd werd op de scheepswerf Niestern Sander in Delfzijl, uit elkaar getrokken is en zich nog net staande weet te houden op zijn drie poten. De kubusvorm is losgeraakt van zijn achterwand waarop stroken staal nonchalant een dak lijken te suggereren. Roodbruin geschilderde stalen wanden, bedekt met grijze lijnen, geven het bouwsel een maritieme uitstraling. Via een bolle loopbrug kom je in het gebouw waar wanden en vloeren niet haaks ten opzichte van elkaar staan en desoriënterend werken. Video clip folly is een typisch voorbeeld van het deconstructivisme: een verzamelnaam voor chaotisch ogende en gefragmenteerde architectuur met vaak scheve daken, vloeren en wanden. De achterliggende gedachte van deze postmoderne stijl is om de verwarring en onzekerheid van de samenleving te vertalen naar bouwkunst.
Het paviljoen van de Oostenrijkse architectengroep Coop Himmelblau bevond zich niet altijd in Delfzijl. Het dankt zijn ontstaan aan het 950-jarige bestaan van de stad Groningen. Ter gelegenheid hiervan organiseerde de gemeente en het Groninger Museum in 1990 de manifestatie What a wonderful World! Music Videos in Architecture. Aan vijf internationale architecten werd gevraagd een paviljoen te ontwerpen om videoclips te vertonen. Het Groninger Museum trad met What a wonderful World! buiten zijn muren en trok een breed en enthousiast publiek aan. Na de succesvolle manifestatie verhuisde de folly naar haar bouwer, scheepswerf Niestern Sander in Delfzijl, om te worden verschroot, wat echter niet gebeurde. Pogingen om het weer in Groningen te herplaatsen liepen op niets uit. Een gezamenlijke actie van de werf, de gemeente Delfzijl en Groningen Seaports leidde wel tot resultaat: het paviljoen werd gerestaureerd en kreeg zijn huidige plek aan de Handelskade Oost in Delfzijl.
Bron: Staatineemsdelta.nl
Aan alles kun je zien dat Delfzijl zijn best doet om een aantrekkelijk plaatsje te zijn voor de toerist. Alles staat goed in de verf, er zijn mooie bruggen en panoramapunten gebouwd en er is zelfs een strandje aangelegd. Ze zijn goed bezig hier!
Donderdag 27 juli 2023
Nog één dag Delfzijl tot we onze weg kunnen vervolgen via de Staande Mastroute. Vandaag brengen we een bezoekje aan MuzeeAquarium Delfzijl. Dit museum is een combinatie van een natuur- en cultuurhistorisch museum en een zeeaquarium. Dit aquarium is gehuisvest in een originele munitiebunker uit de Tweede Wereldoorlog. Toen bij de herbouwing de ingang naar de bunker verplaatst moest worden, moest er een doorgang worden gemaakt in de 3 meter dikke muur van de bunker. Imposant om te zien.
Ieder aquarium in de bunker legt een link met de omgeving waar je deze vissen zou kunnen aantreffen: een sloep, een steigerpaal met een meeuw erop, een anker. Echt leuk gedaan.
We kijken een film over de geschiedenis van Delfzijl, over de scheepvaart, de industrie en de bouw van de grote sluizen, die nu worden gebruikt.
We vervolgen onze route naar het natuurhistorische gedeelte. Hier is een grote schelpenverzameling. De grootste en zwaarste schelp in de collectie is de doopvontschelp van een meter doorsnee. Hij weegt meer dan 200 kg.
Er is een tentoonstelling over de geologie van de aarde. In het archeologische gedeelte vind je het verhaal:
Sporen onder de grond
Even ten oosten van Delfzijl bevindt zich een unieke plek, waar onder je voeten de sporen van meer dan vijfduizend jaar bewoning zitten! Dat er ooit een klooster stond, was bekend. De naam van het gehucht werd daarom in de negentiende eeuw Heveskesklooster. Voor die tijd heette het Oosterwierum.
Dat er nòg een verrassing in de bodem zat, vermoedde niemand. In 1982 werd hier een hunebed opgegraven, verborgen onder een metersdikke laag klei en veen. Dat hunebed, het meest noordelijke van Nederland, werd maar liefst 5400 jaar geleden gebouwd. Die lange bewoningsgeschiedenis maakt Heveskesklooster uniek in Groningen.
De waterput is een bodemvondst van het klooster uit vervlogen tijden.
In het cultuurhistorisch gedeelte van het museum wordt een kijkje gegeven in de scheepvaart en bijbehorende communicatie en navigatie. Er staan hier schitterende scheepsmodellen. Ook is hier een gedeelte gewijd aan de historie van het vestingstadje Delfzijl.
Alles bij elkaar een leuk, informatief en interactief museum dat de moeite van een bezoekje meer dan waard is.
Bij vertrek uit het museum regent het helaas weer. Niet echt weer voor een gezellig ommetje of een stadswandeling. Ondanks de regen lopen we wel meteen door naar het centrum om nog een paar boodschapjes te halen alvorens we onze toevlucht weer zoeken in de knusse omgeving van de boot. Hopelijk is het weer de komende dagen beter. De Staande Mastroute in de regen zou toch wel heel jammer zijn en nog wel extra, omdat morgen de kinderen zullen aanhaken.
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Nou fijn dat jullie weer in Nederland zijn , zonder ál te grote problemen…(hoewel…..?.)
Straks hebben jullie iets om over te vertellen hè!, groeten uut De Hoven!
Kijk zo ziet een Hollandse Watersportvakantie er uit anno 2023. Welkom weer in de gewone wereld. Jullie hebben het voortreffelijk gedaan. Bracht voor Orlea en mij wel veel herinneringen boven aan zeilvakanties in Zuid Frankrijk met 2 kleine trailorbare bootjes. Prima gezeild maar met twee jonge jongens op 6.50 toch ook spannend
een leuke reactie achterlaten. Ha, ha, ha, wat leuk.
Welkom in de lage landen op de hoge klei van Groningen.
Goede thuisreis.
Weer een leuk reisverslag . Ik heb ervan genoten.
Het einde van jullie avontuur is in zicht.
Hopelijk nog een mooi probleemloze tocht met de kinderen richting huis.
Wat een spannende reis en met die tegenslagen. Het weer zat jullie ook niet mee . Mooi te zien hoe flexibel jullie zijn er is altijd weer een oplossing mede dat Paul Michel zo handig is . En voor Renate petje af.
Tjonge jonge wat een heftig verslag.
Gelukkig goed overgekomen in Burkuna-haven op Borkum.
Een felicitatie waard en een bedankje aan jullie ZEILBOOT-OHANA, wat een standvastige volhouder.
Wat zal het fijn zijn om morgen de kinderen weer te zien en te spreken en wat leuk dat ze het laatste stukje mee gaan zeilen. Alvast veel plezier en een veilige terug tocht.
Lees net twee blogs achter elkaar, maar wat een spannende terugvaart hebben jullie meegemaakt. Moet er niet aandenken om op die boot te zitten, geef mij maar water als het bevroren is. Maat geweldig hoe jullie het gedaan hebben. PROFICIAT !!!!!. En nu gelukkig weer op wat rustige wateren in ons kleine
landje en genietend . Nog een mooie vaartocht door Nederland en een fijne thuiskomst. Groet Anno
Gelukkig weer heelhuids terug in Nederland. Leuk dat je ook de geschiedenis van Delfzijl in de blog beschrijft.
Mooi en een fijne thuisreis gewenst richting Flevoland. Groet van Frans & Marianne.
Zo zie je maar hoe belangrijk het is dat beide schippers in staat zijn de boot aan te leggen. Goed gedaan Renata!! Ook leuk in jullie blog al deze wetenswaardigheden. Succes vandaag met de Driebondsbrug. En zwaai maar even naar de Oosterhaven en havenmeester Christa!
Je hebt helemaal gelijk! 😊 Daarom wil ik ook graag alles leren. Ik troost me nu maar met de gedachte dat ik nog 'in opleiding' ben. Ik zeil pas twee jaar... ⛵
We zijn van plan vannacht in de Oosterhaven te blijven,dus we zullen Christa de groeten doen!
Wat een geweldige reis en wat een spannend verhaal alsof jezelf op de boot meevaart. Wat heerlijk voor jullie dat jullie zo fantastisch op elkaar zijn ingespeeld en als ik hoor wat Renata allemaal deed en doet denk ik al snel aan een volleerde schipper. Jammer dat de reis voorbij is en ik jullie reisverhalen ga missen. Maar niet getreurd we zullen elkaar snel weer zien en daarom zeg ik dan ook. WELKOM THUIS. 👍🎼🎶🎶🥁💐
Wat een prachtige reis, wat een belevenis. Genoten van de prachtige verhalen. Geniet van het laatste stukje.
Wat een schitterende foto.s …ook leuk dat jullie vertellen over de historie van Delfzijl .
Ook de ontmoeting met de jeugd is fijn dat ze gaan Aanhaken …helemaal Super!
Vooral veel aan genieten van jullie aventuur op t water …en Genieten van Elkaar .
Lieve groet
Maria en Rinze
Hoi mede Zeilnoordvaarders,
we zijn onze Noorwegen plannen aan het opfrissen. Leuk/mooi jullie blog te lezen. Wel heftig laatste stukje Borkum. Evaluatie? Volgende keer net zo?
Mvg, Cees
SY Ellya
Goedemorgen Cees, bedankt voor je reactie. Wat betreft de evaluatie. Afgelopen zomer was helaas weer en wind niet zo gunstig en troffen we het verkeerd.
Zo'n storm kom je natuurlijk liever niet tegen, maar we zouden zo'n rechtstreekse oversteek zo weer doen. Veel plezier met jullie plannen!