Na geduldig wachten kunnen we eindelijk aan de Staande Mastroute beginnen! Een mooie tocht door het binnenland, alvorens het laatste stuk terug te zeilen naar onze thuishaven in Lelystad.
Vrijdag 28 juli 2023
's Morgens om half zes gaat de wekker. Aankleden en trossen los. Om even voor zessen verlaten we samen met SY Viva la Vida en nog een Zweeds zeiljacht de jachthaven op weg naar Groningen. Op tijd op weg om de opening van de Driebondsbrug in Groningen niet te missen. Deze brug opent maar één keer in de week op vrijdag om 11.00 uur. Bij de sluis voegt zich nog een zeilboot bij ons. Vervolgens varen we met z'n vieren op over het Eemskanaal.
Volgens Buienradar is het droog, maar wij voelen toch echt constant miezer. Het gaat gelukkig wel vlot. Voor we het weten zijn we bij de Ruischerbrug. Daar liggen al een stuk of 12 boten te wachten aan de kade. Dat is vast niet voor niets. We begrijpen van hen dat dit de laatste plek is voor de Driebondsbrug waar je de boot kunt vastleggen om te wachten. Wij leggen als derde op de stapel langszij en praten gezellig met de bemanning van SY Diana. SY Viva la Vida volgt als vierde boot in onze stapel. Een gezellige boel. Zo komen we de tijd wel door.
Om even over tienen gaan we klaarmaken om te vertrekken, we moeten namelijk om half elf klaarliggen voor de Driebondsbrug. Er komt achter ons ook nog een flinke kolonne boten aan. Het begint zo langzamerhand wel een puinhoop te worden. Uiteindelijk moeten we met zo'n 35 boten een half uur rondjes draaien voor de Driebondsbrug.
Rond kwart voor elf komt er een begeleidingsboot van Rijkswaterstaat ons voorbereiden op het draaien van de brug. We krijgen te horen dat we goed aan moeten sluiten en stuurboordzijde moeten houden, want de tegenliggende boten passeren tegelijkertijd de brug.
Rond tien voor elf gaat de brug open. Met al het draaien zijn wij bij toeval vooraan terecht gekomen, dus we hebben de eer om de Driebondsbrug als eerste te passeren. En met ons passeren nog zo'n 50 boten deze brug. Hij staat wel een kwartier open. We horen op de marifoon dat er in de verte nog een boot aankomt. Jammer, maar helaas, daar gaan ze niet op wachten. Dat wordt dus een week ander vertier zoeken. Dan baal je!
Bij het passeren van de Oosterhavenbrug worden er opnames gemaakt door RTV Noord. Je ziet ons als eerste deze brug passeren.
De boten die een plekje willen in de Oosterhaven moeten hier voor de volgende brug wachten tot havenmeester Christa iedereen een plekje toe kan wijzen. Tegelijkertijd liggen alle boten die verder willen hier ook te draaien tot de volgende brug opent. Eén grote chaos dus! Wij leggen voor korte tijd aan de buitenkant van de haven aan om te wachten.
Niet veel later krijgen we een plekje toegewezen. Het is niet heel gemakkelijk om onze boot op de plek te draaien, omdat er een brede motorboot naast ons ligt. En eigenlijk gedoe om niks, want als wij liggen, vertrekt de motorboot.
Terwijl wij onze boot aanleggen, wordt onze overbuurvrouw geïnterviewd voor het nieuws. Ons zie je op de achtergrond in beeld. Grappig!
We liggen op een prachtig plekje in de stad. Nadat we ons om één uur hebben aangemeld bij het havenkantoor in de watersportwinkel, gaan we het centrum in voor een lekker broodje bij Backwerk. Daarna gaan we terug naar de boot waar de kinderen om half drie aansluiten. Ook één van onze trouwe volgers - Karen - hebben we aan boord uitgenodigd voor een kopje thee met wat lekkers. Erg gezellig allemaal.
Daarna is het tijd om nog even te gaan shoppen met de kinderen en een lekker maaltje te halen voor het avondeten. Vanavond een beetje bijtijds naar bed. Vanmorgen al vroeg opgestaan en morgen willen we om 9.00 uur klaarliggen om de eerste brugopening mee te pikken.
Afstand door het water: 19,8 NM; Duur: 4 uur en 15 minuten; Gemiddelde snelheid: 3,7 Kts
Zaterdag 29 juli 2023
Zoals gepland zijn we op tijd voor de eerste brugopening. Het is erg leuk om de hele stad door te varen. De bruggen zijn goed op elkaar afgestemd. Sommige brugwachters fietsen snel mee naar de volgende brug. Zo blijft de conditie lekker op peil!
In de buurt van het Groninger Museum worden we opeens begroet door Henk en zijn vrouw die met hun boot langs de kant liggen. Wat een toeval! Henk is de voormalige havenmeester van onze thuishaven.
Vervolgens zetten we koers richting Lauwersmeer. Nu we wat meer in het buitengebied varen is minder duidelijk of een brug automatisch gaat draaien of niet. Een marifoonkanaal staat er niet, maar er staan voor de pleziervaart wel palen met een knop, waarmee je je kunt aanmelden. We drukken op deze knop, maar nergens blijkt uit of dit ervoor gaat zorgen dat de brug gaat draaien. We drukken dus nog een paar keer, omdat er niets gebeurt. Dan komt de luidspreker tot leven: 'Eén keer drukken is ook genoeg!' Tja, als er op één of andere manier een reactie was gekomen, hadden we dat ook wel gedaan...
Onder het varen ontbijten we. Judith is vandaag onze stuurvrouw. Zij stuurt volleert de boot langs de kanalen, bruggen en sluizen!
Het weer is wat wisselvallig. Veel wolken, wat zon en ook nog een flinke regenpiek. Paul Michèl gaat voor minimalistisch, geen nat zeilpak voor een kwartier regen, maar liever een natte zwembroek.
De wind, die de hele dag al straf is, maakt van het Lauwersmeer een windgat.
Naast tientallen bruggen, passeren we ook een paar kleine sluizen. Bij één van deze sluizen worden we er valselijk van beschuldigd dat we niet achterom kijken. Alsof de boot die al de hele dag achter ons vaart door ons geen plek meer heeft in de sluis, wat een onzin... Ruimte zat! Deze sluiswachter heeft zeker zijn dag niet.
Over het algemeen kunnen we trouwens alleen maar zeggen dat de brugwachters allervriendelijkst zijn en de opening van de bruggen goed op elkaar is afgestemd. In Dokkum moeten we eenmalig vijf euro bruggeld in het klompje van de brugwachter stoppen voor het draaien van de bruggen. Altijd leuk voor de kinderen om het klompje te vangen.
In Birdaard besluiten we aan te leggen bij snackbar De Witte Olifant. Het is inmiddels al 19.00 uur. Het is druk bij de snackbar en er draait hoempapa muziek. Het bestellen gaat snel. Vervolgens moeten we drie kwartier wachten, omdat er zo'n twintig telefonische bestellingen voorgaan. Als we eindelijk met ons maaltje aan tafel schuiven, blijkt de berenklauw van één van de kinderen zwart. Maar weer terug en weer een kwartier wachten, terwijl de rest van het eten koud wordt. Niet echt een succes allemaal...
We gaan gauw verder om een plekje te zoeken voor de nacht. De aanlegplaatsen voor twee of drie boten langs de route zijn inmiddels allemaal vol. Wij zijn daardoor aangewezen op de jachthaven van Lekkum, die op de punt van de haven uitermate geschikt zou zijn voor passanten. Wij zijn benieuwd! In de praktijk mag deze aanlegplaats de naam jachthaven echt niet dragen. Voorzieningen zijn er niet: geen sanitair, geen stroom, geen water. Met wat moeite kunnen we aan de kop van de kade aanmeren. We krijgen de boot echter niet helemaal aan de kant, want de diepgang is blijkbaar minder dan 1,50 m, dus we 'parkeren' maar in de blubber.
Het informatiebord van de haven staat op een onmogelijke plek. Namelijk bijna boven het laagste gedeelte van de kleine botenhelling die ze hier dan weer wel hebben. Hoe ze hier trouwens in hemelsnaam bedacht hebben 40 boten - klein en groot - kwijt te kunnen is ons een raadsel. Wij liggen op de enige plek waar je met goed fatsoen een iets grotere boot neer kan leggen. En - voor het gemak - ook nog op een plek naast de 'bak voor kak', zoals ze het zelf zeggen!
Maar goed... Voor nu prima. We drinken gezellig een kopje thee en gaan dan lekker slapen. Morgenochtend weer vroeg op pad.
Afstand door het water: 57,1 NM; Duur: 10 uur en 17 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,3 Kts
Zondag 30 juli 2023
Negen uur gaan de trossen weer los, want in Lekkum is geen bakker of supermarkt te bekennen. We varen gelukkig zonder problemen los uit de modder. Op naar Leeuwarden om een vers broodje te halen voor het ontbijt. Ook hier moeten we weer bruggeld in het klompje stoppen, deze keer € 3,50.
Het is in Leeuwarden oppassen geblazen met de bomen langs de kade. Een Engelsman bij ons in de buurt haakt bij het aanleggen zijn mast bijna in een boom. Wij leggen aan de overkant aan en lopen naar de Jumbo voor verse broodjes en beleg. Op de boot gaan we uitgebreid ontbijten met een lekker eitje erbij.
Plotseling realiseren we ons dat de brugwachters tussen 12.00 uur en 13.00 uur pauze hebben op zondag. Als we de resterende zeven bruggen in Leeuwarden nog voor twaalf uur willen passeren moeten we aanstalten maken om te vertrekken. Na vijf bruggen is het 12.00 uur. Van de brugwachter begrijpen we gelukkig dat de rest van de bruggen ook nog wel open zullen gaan. En dat blijkt ook zo te zijn. Alleen bij de spoorbruggen moeten we iets langer wachten.
De wind is echt bizar voor het binnenwater. Minder dan windkracht 5 Bft komen we niet tegen en we tikken zelfs regelmatig windkracht 7 Bft aan. En het grootste deel van de tijd staat de wind ook nog vol op de punt. Gelukkig is het wel meest van de tijd droog en is er een klein zonnetje.
Bij Grouw is het een drukke bedoening. Op het water en in het dorp, want er is blijkbaar een braderie. Tussen de chaos op het water, komen we hier zelfs een varende woonboot tegen.
Op het Sneekermeer staat er een straffe zijwind. De boot hangt schuin, terwijl we geen zeil op hebben. Het moet niet gekker worden!
Over de Grote Brekken vervolgen we onze route, het laatste stukje naar Lemmer. Daar zoeken we een plaatsje aan de steiger bij Jachthaven Iselmar. De kinderen gaan nog even zwemmen en daarna gaan we aan boord lekker eten. Als toetje hebben we de heerlijke stoofpeertjes van Eduard. Dan is het tijd voor een film.
Afstand door het water: 42,3 NM; Duur: 6 uur en 54 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,8 Kts
Maandag 31 juli 2023
Waar de plannen waren om vandaag het laatste gedeelte van Lemmer naar Lelystad te varen, blijkt dit door de weersverwachtingen opnieuw geen optie. Teveel wind en ook nog tegen, vergezeld van de nodige regen. We zijn het tegenwerkende weer inmiddels spuugzat.
Bij het krieken van de dag zien we dat er alleen komende nacht een weergaatje is, als we niet nog langer willen blijven liggen wachten. Voor de kinderen niet een ideaal weergaatje, dus zij gaan vanavond met bus en trein weer naar huis.
Na het ontbijt en de afwas wagen we ons ondanks de regen toch naar buiten. We lopen naar het dorp en doen wat boodschapjes.
In de middag huren we voor een uurtje een bowlingbaan in het hotel bij de jachthaven. Daarna is het alweer tijd om te eten en de kinderen op de bus naar huis te zetten.
Wij moeten dan nog wachten tot een uur of elf vanavond om te vertrekken. Op dat moment zal de wind terugzakken van een dikke windkracht 5 Bft naar een dikke windkracht 4 Bft en dan zal de wind hopelijk lang genoeg van het zuidwesten naar het westen draaien om ons te helpen dit laatste stukje terug te zeilen. Voordat de wind weer aan gaat trekken zouden we dan in Lelystad moeten zijn.
In de tussentijd werken we aan de blog en aan een YouTube-filmpje van de Staande Mastroute. En - niet onbelangrijk - we slapen een anderhalf à twee uur vóór, zodat we vast een paar uurtjes meepikken. Als om half elf de wekker gaat staan we met frisse tegenzin op. We zijn het weer zo ontzettend beu!
We wachten nog een buitje af alvorens de trossen los te gooien. Het is wederom zo zwart als de nacht. We zijn aangewezen op plotter en verlichte tonnen.
Al snel zijn we bij de Prinses Margrietsluis. Renata roept deze op via VHF-kanaal 20: 'Goedenavond Prinses Margrietsluis, hier Zeilboot Ohana. Wij willen graag schutten naar het IJsselmeer.' Doordat het geluid via de marifoon niet altijd glashelder doorkomt, begrijpt Renata de sluiswachter verkeerd. In plaats van dat we bakboord de sluis in kunnen, moeten we bakboord aan de steiger gaan liggen. Renata krijgt een berisping dat ze wel goed moet luisteren! Als ze vervolgens vraagt hoe laat we gaan schutten, krijgt ze alleen terug dat we moeten wachten tot het licht groen wordt. Ja, dat weten wij ook wel, maar is dat vandaag nog of wordt dat morgen... Wat is dat met die sluiswachters. Stappen ze allemaal met hun verkeerde been uit bed?
Dinsdag 1 augustus 2023
Blijkbaar ligt er op dit moment al een boot in de sluis en mogen wij daarna invaren. De wachttijd viel dus uiteindelijk nog wel mee.
De Prinses Margrietsluis is gigantisch. Hij is 260 m lang en 16 m breed en wij liggen er in ons eentje in. Dan voel je je ineens heel klein.
Al snel kunnen we de sluis weer verlaten. Dan is het wel even goed oppassen geblazen, want het is niet zomaar duidelijk waar we moeten varen. Daarom kijken we ook constant met z'n tweeën. Er komt ook een boot - die niet zichtbaar is via de AIS - recht op ons af varen met een verblindende schijnwerper op ons gericht. Goeie genade, wat is dit? Het blijkt een vissersboot en die hebben er nogal eens een handje van de AIS niet aan te zetten.
Het is wat onstuimig zo op de motor tegen de wind in. Toch valt het ons nog mee met de 20 Kts wind en de korte golven. We varen wat verder door tegen de wind in, zodat we bij de hoek met een stukje fok op net een koers hoog aan de wind kunnen varen richting Lelystad. En zo gaan we eigenlijk als een speer! Ook de maan komt eindelijk tevoorschijn, waardoor het zoveel lichter wordt in de nacht. De zendmast van Lelystad komt steeds meer in zicht.
Om 4.00 uur 's ochtends varen we onze thuishaven in Lelystad binnen. In het donker is het wel even goed kijken wat nou precies onze box is. Zeker omdat we een beetje in de war raken door boten van passanten die er tussen liggen. Al snel liggen we toch weer keurig vast en mogen we wat gaan náslapen. Zodra we de luiken sluiten barst de bui los. We hebben geboft dat we het onderweg droog hebben gehouden!
Om 9.15 uur worden we weer wakker. We ontbijten en gaan dan snel aan de slag met opruimen en karren met spullen naar de auto brengen. We krijgen weer een flinke bui op onze pet. Tegen één uur stappen we in een - tot de nok toe gevulde - auto op weg naar huis, op weg naar de kinderen!
Afstand door het water: 34,4 NM; Duur: 5 uur en 7 minuten; Gemiddelde snelheid: 5,4 Kts
Wij zouden het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat. Naast de mogelijkheid om hierboven een 'hartje' te geven om ons te laten weten dat je de blog leuk vindt, bestaat hieronder de mogelijkheid om een persoonlijke reactie te plaatsen. De met een * gemarkeerde velden moeten verplicht worden ingevuld. Naam en bericht worden gepubliceerd, het e-mailadres niet. Wil je graag een mailtje krijgen, zodra er een nieuwe blog wordt geplaatst, meld je dan aan via onze Contact-pagina.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi weer terug in de gewone wereld. Nederland watersportland. Zo’n reis moet wel even indalen. Hopelijk volgend jaar beter weer. Dit was bar en boos soms, maar jullie hebben het echt heel knap gedaan. Van PM had ik niet anders verwacht maar Renata is een kei! Klasse! Leuke kinderen trouwens. En leuk om de zien dat ze op hun moeder lijken!
Je kunt een aardig boek maken van deze blogs! En ja, het weer is om te janken…! Dat doet het dan ook veel te veel…maar eind goed al goed! Jullie zijn heel teruggekomen…én de boot is nog heel..veel sterkte met “ de vakantieommel!”
Dank voor de prachtige blogs .Zo hebben we de bijzondere reis ook een beetje mee mogen varen. Jammer van het slechte weer maar wel spannend hoor ! Als je dit samen doet dan ben je wel een rasoptimist . Welkom in het helaas natte Flevoland, maar je hebt weer een echt dak boven je hoofd , samen. 🌻☕️🍷🤓👍.
Oost west thuis best. Wat een onvergetelijke tocht. Alleen zaten de weergoden jullie niet mee. Renate is wat mij betreft cum laude geslaagd als zeezeilster .En PM krijgt alle credits. Leuk dat jullie Henk Drenth en zijn vrouw hebben ontmoet.
En bij storm en tegenwind, hijsen de zeilen.......... Het lijkt voor jullie de hele reis hetzelfde liedje maar jullie hebben ons wel mee laten genieten van al het moois en spannends dat jullie onderweg hebben meegemaakt. Dank daar voor. Nu weer vaste grond onder de voeten en gaat het "gewone" leven weer beginnen.
Welkom thuis, ik heb het bijzonder ervaren om met jullie de reis mee te varen. Wat een ongelooflijke spannende vakantie hebben jullie beleefd. Petje af voor jullie enorme inzet en geduld, maar het is fijn te horen dat jullie weer in veilige haven zijn.
Jongens, jongens wat een avontuur! Mij is wel duidelijk dat als je het met dit weer doorkomt, dat je het met een zomerzonnetje ook wel trekt.
Heerlijk om op deze manier van jullie reis wat mee te krijgen.
Nu even geen slingerend dek meer onder je voeten: welkom thuis!
Prachtige foto,s en jullie maken mooie tochten ,Groningen een prachtige stad…alleen wel druk vaarverkeer ,,maar ja jullie hebben vakantie, dus. Genieten
Lieve groeten van ons Beiden
Maria en Rinze
Prachtig verhaal door een prachtige reis. Toch is het weer wellicht niet wat je wenst, maar het lijkt me toch dat je vaker aan deze reis terugdenkt dan als het rustig kabbelend tochtje zou zijn geweest.
Wij hebben dat ervaren met onze motortocht naar de Noordkaap. 10000km gereden in vier weken. Ook met regen, storm, hagel, temperatuur rond het vriespunt en uiteindelijk windkracht “heel veul” zodat je bijna verticaal door de bochten ging.
Ik ben reuze benieuwd naar jullie volgende reis!
Het ga jullie goed 👍
Bijna de boot gemist maar vandaag toch nog over jullie avonturen gelezen en kunnen zien. Het is best spannend af en toe . Hele mooie foto’s en leuk geschreven. Professionele uitstraling met eigen logo’s op kleding. Fijn dat het goed is gegaan en dat jullie ervan genoten hebben . Mooie beproeving voor jullie en geslaagd! Groetjes Roger